448 syf.
6/10 puan verdi
·
33 saatte okudu
Derdi ki annem, "Ne kadar büyürsen büyü, bir yanın hep çocuk kalır senin."
Büyüdüm büyümesine ama çocukluğum şuramda bir yerde kaldı...
Sayfa 285 - Epsilon YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Abim de böyle söylemişti. "Gül Karaca!"
Nasıl güleyim abi? Sen gittin, göğsümün ortasında hiç yeri dolmayacak bir boşluk açtın da gittin...
Benim kahkahalarımı o boşluk yutar bundan sonra...
Sayfa 285 - Epsilon YayınlarıKitabı okudu
İtiraflar da can alabilirdi bazen, sen yarana uzanan her neşteri doktorlar mı vuruyor sanıyordun?
Bir lafı, sen söylediğinde silahın emniyeti kapanıyorken, bir adam ağzına sürdüğünde kurşun da atılabilirdi bazen.
Sen, namlu sana dönük değildi diye kurşun sana saplanmaz mı zannediyordun? Tenini yarmaz, etini parçalamaz, kanını akıtmaz mı zannediyordun?
Kelimeler de kurşun olabilirdi bazen...
Sen yaran görünür değil diye, vurulmadın mı sanıyordun?
Sayfa 47 - Epsilon YayınlarıKitabı okudu
