Ezgi
@Katyaa
Kendinle konuşmak için bir dilin olmalı.
Çocuk Hekimi
271 okur puanı
Ocak 2015 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Söylenmemiş dilek.
-Peki kabul oldu mu dileğin?
-Bilmem. Belki de kabul olunacak bir şey değildir.
-Benim de dileğim o, o zaman.
Bazen dilekler söylenmeden anlaşılabilir. Söylenmemiş bir ortak dileğimiz var artık seninle.
Gözlerin, o koskocaman
Kara delik gibi beni içine alan.
Kirpiklerin;
O kara delikten beni kurtaran,
Tenine, tatlı gülüşünün yerleştiği dudaklarına bakabilmeme imkan veren
Kurtarıcım.
Onlara tutunup çıkabiliyorum kara deliğinden
Senden çıkıp sana geliyorum.
"Tatlı gülüş pek yaraşır, gözleri ömre bedel."
günlük yazıları|29.08.19
Yolda yürüdüm, o yollar beni sana ulaştırdı
Adım attım, attıkça sana ulaştım
Soğuktu mevsim, üşüyordum
O anı düşlüyorum,
Gelecekten bakıyorum o soğuk güne.
Bilmiyordum beraber üşüyeceğimizi
Üşüdük ya, ellerim, burnum kızardı
"Üşüdüysen yanıma gel" dedin, sokuldum sana
Bak gördün mü?
Üstüne yanaklarım kızardı işte.
günlük yazıları|29.08.19
Okur Takip Önerileri
Yanıldın İstanbul
Yanıldın İstanbul,
Telaşından
Gökyüzüne bakmayı unuttuğum şehir,
Yanıldın
Martıların acı çığlıkları yalnız senden ulaşmıyor semaya
Senin martı ve ambulans sesleri karışmış göğünden yükselen sesler, kalabalıkların hınzır uğultusu, Eminönündeki balık kokusu sana ait değil
Bencilsin
Tüm şiirleri kendine yazdırttın
-İnsan sevdiğini yerer ya-
Sevin yine sana yazılmayan şiirlerin basitliğine
Kafiye tutmayışına
Telaşından insan unutuyor düşünmeyi,
Bir kovalamacayla geçiyor günler
Dakikalar saatleri kovalıyor
Günler haftaları,
Haftalar da ayları...
günlük yazıları|19.06.2018
Denizin karşısında ufka bakarken, masalımsı bir anda çocukluğumdan bi parça beliriveriyor zihnimde. Ne olduğu neyle olduğu tam belli olmayan, ama beni oradan alıp 5 yaşıma götüren his...
Şu anki beni oluşturduğuna inandığım o çocuk, bilinçaltımın bir köşesine saklanmış hatırlanmayı bekliyor sanki. Bensiz büyüme diyor, bensiz aşık olma, benim gözlerimle bak dünyaya. Dünya her ne kadar kötü biri olduğunu sürekli hatırlatsa da, içimden yükselen o ses dünyadaki güzellikleri görmeye devam ediyor.
günlük yazılar|07.07.2018
"Hisse senetlerine karşı, hissi senetler..."
"Ezginin Günlüğü, komşunun çocuğundan ödünç istediğimiz Orta Atlas'ı anımsatır bana... Coğrafya ödevimize yardımcı olan o kitabın sayfalarındaki haritalarda, aradığımız, dağı, dereyi ya da denizi bulmamız için bize rehber olan komşu sevgisidir, dostluktur... Elimizde pusula olmasa da, avucumuzda henüz soğumamış olan insan sıcağıdır yol
Hiçbir şeyi sahiplenmeyeceksin, ait olmayacaksın bir insana. Çünkü onu paylaşman gerekecek, onsuz olduğun günler, yıllar olacak. İşte o zaman eksikliğini hissedeceksin. Halbuki hâlâ vardır, parçalara da bölünmemiştir. Senin düşüncen onu yok kılar. Yalnızlığının kıymetini bileceksin. Birileri her zaman olmayacak çünkü. Belki de kendine de ait olmayacaksın. Bedenine... Nefesine... O da uçup gidecek çünkü.
Hiçbir yere, insana, bedene ait olma. Onlarla ol ama onlarsız da yaşayabil.
"Sahip olduğu şeylerin esiri olur insan"
06.04.2017|günlük yazıları
Orhan veli
youtu.be/ovCvl3C05y4
HÜRRİYETE DOĞRU
Gün doğmadan,
Deniz daha bembeyazken çıkacaksın yola.
Kürekleri tutmanın şehveti avuçlarında,
İçinde bir iş görmenin saadeti,
Gideceksin
...En güzeli buydu hâlâ. Müziğin ritmiyle hayaller kurmak, boşluğa şiir okumak, o insanla aynı kitabı okuyup aynı cümlede duraksamak hayali. Sıcak bir yaz günü dalgaların sesi en güzel ezgi, gökteki yıldızlar en güzel şiirdi ve o iki kişi en güzel kitap oluncaya kadar sürecekti bu bekleyiş.
Salt bir halet-i ruhiye'de kalacağımızı düşünerek acımasızca eleştiriyoruz etrafımızdakileri. Hiçbir anımız bir diğerini tutmazken ne diye bu "ben buyum"culuğumuz, bir başkasını "öteki" yapışımız?
Turgut Uyar
1.
böyle, bu sazlı bahçe neresi?
nasıl da içiyorum ölürcesine.
sahnede bir bezgin kadın,
bir gariplik vermiş sesine.
o niçin şarkı söylüyor şimdi,
ben neye ağlıyorum?...
2.
elbet hep böyle geçmeyecek ömrüm, biliyorum
bu çeşit yaşamak, zor.
kimbilir tanrım, kimbilir
hangi güzel yerde beni,
hangi ölesiye sevda bekliyor?
Turgut Uyar/Büyük Saat
Türküler hikayelerimiz, şiirlerin en gerçeği...
İnsanların türküleri kendilerinden güzel,
kendilerinden umutlu,
kendilerinden kederli,
daha uzun ömürlü kendilerinden.
Sevdim insanlardan çok türkülerini.
İnsansız yaşayabildim
türküsüz hiçbir zaman.
Hiçbir zaman beni aldatmadı türküler de.
Türküleri anladım hangi dilde söylenirse söylensin.
Bu dünyada yiyip içtiklerimin,
gezip tozduklarımın,
görüp işittiklerimin,
dokunduklarımın, anladıklarımın
hiçbiri, hiçbiri,
beni bahtiyar etmedi türküler kadar...
-Nazım Hikmet Ran