Kitabı gerçekten çok sevdim. Çok akıcı olayların ardı arkası kesilmiyor. Çok boş yapmadan sonuna geçmek istiyorum.
Sonunda çok şaşırmasam da beklenmedikti.
Sonunda hiç abartısız söylüyorum gereksiz yere ağladım.
Karakteri kendi yerinize koyunca yani olayları kendiniz yaşıyormuşsunuz gibi hayal ederseniz aynı duyguları yaşıyorsunuz.
Son sanki bir dizi gibi bitti ve ben kitabın devamında Öykü'ye ne olduğunu ne olacağını çok merak ediyorum.
Benim kitap içinde sinir olduğum bir karakter yok doğrusu,yani şöyle düşünsek birisi olmaz ise kitapta olarlar gerçekleşmeyecekmiş gibi.
En sevdiğim çift Öykü&Barlas oldu.
Çetin ve Aysunun da ara sıra atışması da gerçekten eğlenceli idi.
Eğer ki kitabı okumadıysanız okumanızı kesinlikle öneririm.
Kısa zaman öncesine kadar kimse bana vurmazdı.
Derken yaptıklarımı keşfettiler ve benim itin teki , şeytandan farkım olmadığını ,
rengi bozuk olduğumu söyler oldular
Ezan sesini seviyorum çünkü ;
İçen bırakıyor
Bangır bangır sesler kısılıyor
Kavga eden duruyor
Küfür eden susuyor
Hiç değilse herkes 5 dakikalığına insan oluyor