"Yeryüzünde mutlu olabilecek olan tek canlının insan olduğunu bilir,onların mutluluklarına saygı gösterirdin.Seninle kaç kez çamaşırcı Ulviye Teyze'nin karnını doyurduktan sonra tencerenin kapağını dümbelek gibi yapıp çalıp kızıyla birlikte şarkı söylediklerini duymuşuzdur.Sen gülümseyerek, "Bak Kemal ne kadar güzel , bütün gün Beyoğlu'ndan çamaşır topladı,lokantalardan ekmek artıkları, fırından köz getirdi, çamaşırları yıkadı, karnını doyurdu, şimdi şarkı söyleyip mutlu olabiliyor.Şarkı söyleyebiliyor , düşün bir kere üstelik sesi de güzel değil." demiş olmalısın!"
Mutlaka okunması gereken akıcı ve bir o kadar da samimi bir kitap.Kemal adında küçük bir çocuğun gözünden o dönemin zorluklarını ve yaşadığı evin içersindeki insanları anlatan, anlatırken düşündürten ve hüzünlendiren bir kitap. Okuduktan sonra filmini de izlemenizi tavsiye ederim.
Hey bacaksız! Piano Piano.
