Kendime o kadar kızıyorum ki nasıl olur da daha önce bu muhteşem kitabı okumamış olurum. Yetişkin değil, içimde ki çocuk Yasemin olarak okudum. Böylece her şeyi daha iyi anladım. Küçük prensin şaşırdıklarını, öğrendiklerini, güldüklerini.. Bir yetişkin olarak okursanız anlam veremeyeceğiniz basit bir çocuk kitabı gibi gelebilir. Şimdi koltuğunuza oturun, yetiskinliğinizi bir kenara bırakın ve içinizde ki çocukla bir serüvene çıkın.
Ve her akşam kafanızı gök yüzüne kaldırıp yıldızlara bakın sizce 'Koyun gülü yedi mi, yemedi mi?'