Hayatım boyunca trajedinin beni bulmasını beklemiştim. Bulacağından hiç kuşkum yoktu çünkü başkalarının hak ettiğimi düşündüğünden daha fazla arzum, isyanım ve gücüm vardı, yıldırımları üstüne çekecek şeylerdi bunlar.
Yaptığım en büyük aptallıklardan biri de beni anlayan ama konforu bozulmasın diye bunu görmezden gelen birine kendimi, içinde bulunduğum durumun üzerimdeki etkisini sürekli olarak "o anlamıyor, onun anlamasını sağlamalıyım" diye düşünerek açıklamaya çalışmak oldu.