Öncelikle Merhaba;
Kitabı biraz önce bitirdim ve okumam iki günümü aldı. Normalde bu tür kitaplar pek benim tarzım değil ama yazarı takip ettiğim için okudum. Uzatmadan yorumuma geçeyim. Gerçekten bir çok sahnesinde kalbim ağzımda okudum. Kitapta çok fazla ters köşeler vardı tam bu diyorum ama o olmadığının görüyorum. Olay örgüsü gayet akıcı bir şekilde işlenmiş. Kitapta gözüme batan tek şey çok fazla tesadüflerin olması. Onun dışında konu ve karakterler oldukça iyi bir şekilde eklenmişti çok sürükleyiciydi.
İtiraf etmek gerekirse varislerin oyunu kitabını daha çok keyif alarak ve kalbim ağzımda okumuştum. Ama yine de iki gece de bitirdiğim bir kitap oldu. İlk bölümleri biraz durağan gibiydi. Kendi açımdan söyleyeyim çok fazla ters köşe ile karşılaşmadım. 200. Sayfadan sonrası şaşırtıcı bir hal almaya başladı. Özellikle de son bölümündeki favori karakterinin hiç ummadığım ihaneti insanların rütbe için her şeyleri yapabileceğini gösterdi.
Genel olarak Ayışığı'nı okumak güzeldi.
İlk okuduğum bölüm fazla genç tarzında olsa da yine de merak uyandırdı. İkinci bölümden itibaren olayın içine sürükleyen ilgi çeken ve acaba ne olacak diye sorgulatan bir hikaye. Özellikle de Türk mitolojisini ele alması çok hoşuma gitti. Bazı bölümlerde çok gülerken bazı bölümlerde gerildiğimi itiraf etmek istiyorum. Bölümlerin kısa tutılması ve akıcı diliini de ayrıca beğendim.
En son Ali Bayramı'nın #otopsi romanını okurken bu kadar gerildiğimi hatırlıyorum. Kapaktan kapağa bitirdiğim nadir kitaplardan. En başından en sonuna doğru soluksuz okuduğum ve sonunda muhteşem bir ters köşeylebiten bir romandı. Eğer çıkacaksa ki bence çıkacak ikincisini iple çekiyorum.
Yine sonunda gözyaşlarımı tutamadığım bir kitap. Güzel başladı ama ortaları fazla sürükleyici değildi. Yine de umduğumdan iyi bitti. Ana karakterlerden birisinin 'Eyvallah bizden" demesi en çok hoşuma giden cümleyi belki de.