Çocukken hayatın bizden ıstediği başarı şartı adil ve kesindi. Bir topacın daha çok dönmesini sağlamak, bir misketi diğer bir miskete vurmak, en son sobelenmek ya da dokuz taşıda devirmekti. Zamanla anlamı ve içeriği değişti. Kendi çıkarın için döneklik, arkadan kuyu kazmak yalanı sır gibi saklamak ya da hayalleri yıkmak oldu.