Bazen sadece durman gerekir..
Sen duramıyorsan bir şekilde bedenin seni durduracaktir.. sana ufak sinyaller vererek senin durmani mecburi kılacaktır..
Eger zihnini yavaslatamiyorsan muthis kalabalik zihnin seni bir şekilde antidepresanla tanistiracaktir..
Durmak, arada gökyüzüne bakmak, bastığın zemini hissetmek iyidir...
Onlar varlıklarını, insanların ömrünü tüketerek sürdürüyorlar. Fakat zaman, gerçek sahiplerinden alınınca ölüyor. Her insanın kendisine ait belli bir zamanı vardır. Ve bu zaman da yalnızca onda kaldıkça canlıdır, yaşar.
El âlemin isine yaşadığın kadar varsin, yaramadığında yaptığın kusurdur..
İşine yariyorsan baş tacısın.
Bırakalım şu el âlemi..
HAYIR diyebilmeyi öğrenelim artık...