Gidecek bir açık kapın bile yok iken,
Yerleştiğin gönül evini yıkıyorsun, ne acı...
Bir Penceren bile yok iken can evinde,
Canına yoldaş olana, can evine pencere olana,
Sana manzara sunan o güzelim câna kıyıyor
Darmadağın ediyorsun, ne büyük gaflet...
Bilenmiş inatlarla hala ısrar ediyor,
Emanet ömrüne yoldaş olana sırt dönüyorsun...
Yaralı sığındın gönülden,
bakıyorum da şimdi koşarak uzaklaşıyorsun,
Bu, bu ne tuhaf şey, bi "hayret"...
_______________________Mustafa Ali İren____