Mehmet Çalışkan
@Mehmet_64
Yalnızlığımın yalnız bana zararı dokundu.
İnşaat Mühendisi , Makine Mühendisi , Otomotiv Teknikeri , İSG Uzmanı
Yüksek Lisans
Eskişehir
7 Ağustos 1993
115 okur puanı
Kasım 2023 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Çıkar boynundan at o ipi çocuk!
Salıncaklar mı yok sana?
Kalk hadi o soğuk betondan,
Yatacak başka yer mi yok sana?
En sevdiklerimi verdim ölüme de;
Ben bu yaşımda gitmenin böylesini görmedim.
Kırılan bir boyun gibi orta yerinden kırıldığını ömrün…
Görmedim Ademoğlunun dalından koparılır gibi koparıldığını…
…ve böylelikle umut etme kabiliyetimizi aldılar elimizden.
Ne diyeyim, dilerim ihtiyacı olan birine gidiyordur bizden aldıkları umut!
Dünya adaletsiz çocuk!
Dünya zorba.
Elbet eşitleneceğiz o gün kıyamda.
Bu kekeme, toz ve duman sözlerimi iyi belle, Bahara kalmaz, gelirim yanına.
Nazım Hikmet
Ankebut Suresi 5. Ayet
Men kâne yercû likâa(A)llâhi fe-inne ecela(A)llâhi leât(in)(c) vehuve-ssemî’u-l’alîm(u)
Kim Allah’a kavuşmayı umuyor ve bu beklentiyle yaşıyorsa güzel işler yapmaya devam etsin. Çünkü Allah’ın belirlediği ecel mutlaka gelecektir. O, her şeyi hakkıyla işiten, her şeyi hakkıyla bilendir.
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Okur Takip Önerileri
Ve sözcükler suya atılan bir taştan farksızdı, dışa doğru açılan daireler gibi büyüyerek yayılırlardı.
Gizemli olan kurbandır, zaten bende genellikle bu sessiz tanıkla, ölünün kendisi ile ilgilenirim. Onun sevgilerini, nefretlerini, davranışlarını öğrenmeye çalışırım. O ölünün dudakları kıpırdar ve size bir adı, bilmek istediğiniz adı fısıldar.
Mehmet Çalışkan tekrar paylaştı.
Unutma. Benim hücum edilmez bir vücut içinde ölmez bir ruhum var.
Cingöz Recai(Peyami Safa)
Sen neredesin?
Caddeden sokaklara doğru sesler elendi,
Pencereler kapandı, kapılar sürmelendi.
Bir kömür dumanıyle tütsülendi akşamlar,
Gurbete düşmüşlerin başına çöktü damlar…
Son yolcunun gömüldü yolda son adımları,
Bekçi sert bir vuruşla kırdı kaldırımları.
Mezarda ölü gibi yalnız kaldım odamda:
Yanan alnım duvarda, sönen gözlerim camda,
Yuvamı çiçekledim, sen bir meleksin diye,
Yollarını bekledim görüneceksin diye.
Senin için kandiller tutuştu kendisinden,
Resmine sürme çektim kandillerin isinden.
Saksıda incilendi yapraklar senin için,
Söylendi gelmez diye uzaklar senin için…
Saatler saatleri vurdu çelik sesiyle,
Saatler son gecemin geçti cenazesiyle,
Nihayet ben ağlarken toprağın yüzü güldü,
Sokaklardan caddeye doğru sesler döküldü…
Faruk Nafiz Çamlıbel
Zümer suresi 3. Ayet
Elâ li(A)llâhi-ddînu-lḣâlis(u)(c) velleżîne-tteḣażû min dûnihi evliyâe mâ na’buduhum illâ liyukarribûnâ ila(A)llâhi zulfâ inna(A)llâhe yahkumu beynehum fî mâ hum fîhi yaḣtelifûn(e)(k) inna(A)llâhe lâ yehdî men huve kâżibun keffâr(un)
İyi bilin ki, gönülden tam bir samimiyet ve teslimiyetle yapılan kulluğa lâyık olan yalnızca Allah’tır. O’ndan başka kendilerine bir takım mabudlar ve koruyucular edinenler ise: “Biz bunlara, yalnız bizi Allah’a daha fazla yakınlaştırsınlar diye tapıyoruz” derler. Allah, anlaşmazlığa düştükleri hususlarda aralarında hükmünü verecektir. Doğrusu Allah, yalancılığı ve inkârcılığı âdet edinenleri doğru yola erdirmez.
Oysa deneyimlerim bana katillerin çoğunlukla kendilerinden emin, kendini beğenmiş tipler olduğunu gösterdi. Her zaman sizi kolayca aldatabildiklerine, herkesten çok zeki olduklarına inanırlar. Yargıcın karşısına çıkarıldıkları an bile tuhaf bir şekilde bu işten sıyrılabileceklerine emin, gururlu ve mutlu bir davranış biçimi içindedirler. Bütün ışıklar onlara çevrilmiştir ve başrol oyuncusudurlar. Belki de yaşamlarında ilk kez kendilerini bir yıldız olarak görmektedirler. Kısacası evet onların hepsi kendini beğenmiş, kibirli tiplerdir.
Sinema; hemen hemen her zaman filmlerdeki olaylar, olaylar dizinindeki düzensizlik- işlenen konunun mantık sürecindeki eksiklikler- nedeniyle öfkelendiriyordu. Hatta bazılarının hayran olduğu, coşkuyla övdüğü çekimler bile Poirot' a nesnelerin ve belirli sahnelerin gerçekte olduklarından çok farklı betimlemeleri olarak görünüyorlardı.
Aslında gerçek şu ki benim yeteneklerimdeki bir insan için, kendisini beğenmek, kendisiyle gurur duymak çok önemlidir ve bunun için de birilerinin sizi pohpohlamasını istersiniz. Bütün gün sandalyemde oturup, ne kadar değerli bir adam olduğumu düşünemem, gerçekten de yapamam bunu. Sürekli birileriyle iletişim içinde olmalısınız. Günümüzdeki adıyla -yağcılara- gereksinim duyarsınız.
Bir kitap okudu
275 syf.
·
Puan vermedi
