Melek
@Melek_algan47
Mersin University
Mersin
Mardin, 15 Mart
20 okur puanı
Şubat 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. Sen bana, dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin.
Sayfa 155Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Maria Puder... benim Kürk Mantolu Madonnam... dudaklarının kenarındaki ince kıvrıntı ve siyah gözlerinin derin bakışlarıyla karşımda duruyordu. yüzünde hiç dargınlık, sitem yoktu... Belki biraz hayret, fakat daha ziyade alaka ve şefkatle bana bakıyordu. Halbuki bende onun bakışlarını karşılayacak cesaret yoktu. On sene, tam on sene, zavallı ruhumun bütün kırgınlığıyla, bir ölüye kızmış, bir ölüyü suçlu tutmuştum.. onun hatırasına bundan daha büyük bir hakaret yapılabilir miydi? hayatımın temeli, gayesi, sebebi olan kimseden on sene hiç tereddüt etmeden, haksızlık edebileceğimi hiç düşünmeden şüphelenmiştim. onun hakkında en akla gelmeyecek şeyleri tasavvur etmiş ve bir an olsun durup da belki de böyle yapmasının ve beni terk
etmesinin bir sebebi vardır dememiştim... Halbuki sebeplerin en büyüğü, en mukavemet edilmezi, ölüm varmış. utancımdan deli olacaktım, bir ölüye karşı duyulan hazin ve faydasız nedametle kıvranıyordum... ömrümün sonuna kadar diz çökerek, onun hatırasına karşı işlediğim cinayetin kefaretini vermeye çalışsam, bunda gene muvaffak olamayacağımı, insanları en günahsızına kabahatlerin en ağırını ;seven bir kalbi yüzüstü bırakmak ihanetini yüklemenin,asla affedilmeyeceğini seziyordum...
Sayfa 153Kitabı okudu
İnsanlara kızmama imkan yoktu çünkü insanların en kıymetlisi, en iyisi, en sevgilisi bana en büyük kötülüğü etmişti; diğerlerinden başka bir şey beklenebilir miydi?
Sayfa 146Kitabı okudu
İnsanlar birbirinin maddi yardımlarına ve paralarına değil, sevgilerine ve alakalarına muhtaçtılar. Bu olmadıktan sonra, aile sahibi olmanın hakiki ismi, "Birtakım yabancılar beslemek" ti.
Sayfa 146Kitabı okudu
kaybedilen en kıymetli eşyanın, servetin, her türlü dünya saadetinin acısı zamanla unutuluyor. yalnız kaçırılan fırsatlar asla akıldan çıkmıyor ve her hatırlayışta insanın içini sızlatıyor. bunun sebebi herhalde, "bu böyle olmayabilirdi!"' düşüncesi..
Sayfa 145Kitabı okudu
Dünyada tek bir insana inanmıştım. O kadar çok inanmıştım ki, bunda aldanmış olmak, bende artık inanmak kudreti bırakmamıştı. Ona kızgın değildim. Ona kızmama, darılmama, onun aleyhinde düşünmeme imkan olmadığını hissediyordum. Ama bir kere kırılmıştım.Hayatta en güvendiğim insana karşı duyduğum bu kırgınlık , adeta bütün insanlara dağılmıştı ; çünkü o benim için bütün insanlığın timsaliydi.
Sayfa 145Kitabı okudu
Bir insana bir insan herhalde yeterdi. Fakat o da olmayınca?
Sayfa 143Kitabı okudu
İçimde yarım kalmış bir konuşmanın üzüntüsü vardı...
Sayfa 137Kitabı okudu
Seni seviyorum...Deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum...
Sayfa 132Kitabı okudu