Bir savaş hikayesini en güzel kim anlatır Seyla. Kelimeleri en iyi kullanan kişi mi? En iyi gözlem yapan kişi mi? Savaşı görmüş biri mi? Savaştan kurtulmuş biri mi? Hayır Seyla hiç biri. Bir savaş hikayesini en güzel savaşta ölmüş biri anlatır. Makamların en ulusuna anlatır hem de. Hepimiz yaşadığımıza göre bu roman da diğer romanlar gibi savaşı en iyi anlatan roman olmayacak Seyla. Bu yüzden rahatız. Gelirler ve giderler.
Savaşta gördüklerine inanamaz, görmediklerine inanırsın. Bu hep böyledir Seyla.
Okur Takip Önerileri
Burada durup her şeyle bağını koparıp, ipin ucunda bir vatan mı yontacaksın kendine Keçisakal? Savaş bitene kadar bir savaşsızlık ortamı mı kuracaksın? Yoksa kalkıp ne olursa olsun, düşe kalka, bata çıka kalbinin kelimelerini mi arayacaksın? İçindeki denge tahtalarını, düzeçleri umursamadan yola çık Keçisakal. Yolu imar et. Bir mısra bırak yola. Sen şairsin. Yakalanmadığın sürece değil, şiirini söylediğin sürece zafer senin! İpleri bırak Keçisakal, şiire tutun!
Bir başka anlatımda müslüman, kendini müslüman bilmek veya saymakla müslüman olamaz. Müslümanlığı bir varoluş haline getirmek borcundadır. Oluştan varoluşa geçmek, bu geçişi sürekli olarak geliştirmek ve verimlendirmek, bu varoluşun şuur ve sorumluluğu ile dolup taşmak kaygısı taşımalıdır o.
Benim âmentüm, neslimin âmentüsü, sürekli bir otokritiktir. Kendi benliğini ve varlığını, erdem ve takva açısından tartışır. En duyarlı terazilerle tartma demektir kendini bu amentü'yü kabulleniş. Hakikate erme ve bu erişi koruma bakımından sürekli bir öz eleştiridir diriliş neslinin âmentüsü. Gözü bağlamak değil, bütün yönlere gözü dört açmaktır bu âmentüyü, bu âmentünün getirdiklerini yükleniş.
Tanrısız yaşanamayacağına inanıyorum. Allah'a inanmadan onsuz geçen saniyelerin benliğimi yok etmeye, alçaltmaya yöneltilmiş, benliğime ekilmeye çalışılmış salt kötülük tohumları olduğuna inanıyorum. Ruhun karamukları, zakkumları, şeytanlarıdır onlar.
Müslüman, islamı öyle sağ ve diri, canlı yaşa ki, seni öldürmeye gelen sende dirilsin.
Aksiyondaki eksiğimiz, henüz bu aksiyonun arka planı ve altyapısı olan, inanış, düşünüş ve duyuş dirilişimizi bütünleyememiş olmamızdan doğuyor.
Düşüncede diriliş olmaksızın inançta diriliş gerçekleşmez, inanışta diriliş olmaksızın da duyuşta, duyarlıkta, yani sanat ve edebiyatta diriliş başlayamaz.