Çok iyi anımsıyorum, bahardı. Nevi şahsına münhasır serin bir geceydi. Bilirsin kendine hastır gece. Büyülüdür. Çekicidir. Gizemlidir. Başına buyruk aynı zamanda. Sever başına buyruk adamaların başına buyruk pervasızlıklarını. Araya kimseyi almaz, seni sana verir gece. Gündüzün çiğliği yoktur. Yapmacık günaydınlar, iyiyim sağ olunlar biter. Yaşamakta olmanın düş kırıklığı, pişmanlık zamanları, var oluşun dayanılmaz sancısı gecede yaşanır. Gecede sorarız kimim ben diye. Külün en çok eşelendiği zamandır gece. Defteri imgelerle doludur. Değiştirir. Dönüştürür. Göz yaşlarında fırtına koparmayı iyi bilir gece. İtaat edeni asi yapar, asi olana diz çöktürür. Hevestir, ihtirastır, esinleyicidir, esinin kendisidir. Arzudur, çoğuldur, soluk keser. Kısa keskin kesik solukları birbirine karıştırır. Tere batırır, ıslatır, yorar bedenleri. Hem aldanır hem aldatır. Günahın ev sahibidir. Muhafazakarlığa düşmandır. Kutsalla didişir, tanrıyla çatışır. Sorgulatır, öğretir, büyütür, oldurur. Öldürdüğü de olmuştur üst üstü eklenen gecelerin... Yarı ölüm hali uyku, gecenin ağırlığı…