Lakin, insanların kaybetmekten korktukları bir şeyleri vardır. Olmalıdır da. Benim de, çok şükür, var. Onlar için yaşıyorum..diyemesem de, yaşamayı onların yüzünden tadlı buluyorum.. herkes gibi.
"Enişte be," dedi; "sen urları, irinleri. çıbanları asıl bizim meslekte göreceksin.
Hak var ya.. şu bildiğimiz hak, hukuk..
dinlerin, kanunların takdis ettiği hak? Vebalin boynuma
enişte; mahkemelik olmaya görsün; o zaman Koh ve Koli basilinden de, bütün Koküslerden de tiksindiriyor insanı. Kan dâvaları, verâset dâvaları, zina dâvaları.. sevmiyorum insanı
dâvada. Hastahâneler ve hasta yatakları mahkemelerden iyi;
güzel hatta. İnkârlar, inatlaşmalar, hırslar, hasetler, yalanlar,
kayırmalar.. eniște be.. vebâlin boynuma, beden hastalkları
bunların yanında hiç kalır. İnan bana".
Ve, Rahmi, öfkenin amcasında saldırı için değil, kırılmak, incinmek, küsmek için olduğunu da biliyordu.
Okur Takip Önerileri
"Toprağı da, yağmuru da biliyorum. Lâkin insanların da beklediği şeyler..beklediği rahmet de var. Öteki yağmıyor diye öteki de mi olmasın?"
204 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
İblisin gittiği yoldan gitme, ve aklına musallat olmasına izin verme, çünkü akıl alıkoyandır.
Âlem bir deniz, sen bir gemi; aklın yelkeni, fikrin dümeni; kurtar kendini, ha göreyim seni!
"Bilakis ciddi şeylerin sonucu şimdi birer komedi demektir."
Emek ve mükafat; işte beşeriyetin ebediyen halledemediği meselelerden biri de budur.
Gaflet ve cehalet. İşte varlığın iki saadet imkanı.
Hakikat bu. Hayatın zevki ölüm sayesindedir. Eğer ölüm olmasa, hayatın hiçbir kıymeti olmazdı.
Bu alemin bütün zevki yokluk ümidiyle vardır.
Hayatımız nedir? Ebediliğe nispetle bir hiç; uzun zamanlara nispetle bir an.