Zaman dur durak bilmeden işliyor bu bazen lehimize bazen ise aleyhimize... kendisiyle uzun bir süredir tanışıyorum aslında iki gün gibi bir süre zarfında da bu arkadaşla dostluğuma son verebilirdin ama beni o kadar etkiledi ki kurduğum arkadaşlık ilişkisi ilk dakikadan itibaren derin bir bağ kurmama sebep oldu ondan ayrılmayı bir türlü göze alamadım bu sebeple yavaş yavaş içtenlikle samimiyetle onunla konuştum... bu eseri okurken bazı arkadaşlarımın eleştirisine maruz kaldım kendileri camdaki kız adlı diziden hareketle beni topa tuttular oysa kaçırdıkları nokta şu, diziler kitaplarla bir olmuyor bu kitabı elime aldığımda onunla bir bağ kurdum bu bağı samimiyetsiz tv ekranlarından alamazsınız... misal eserin içinde yer alan karakterlere büründüm onların yerine koydum kendimi hayatımı ailemi yaşamımı o düzene oturtmaya çalıştım bunu yaptıkça olayları daha iyi anlamaya başladım hayat bize hep aynı tepsiden ve aynı yemeklerden sunmaz acı tatlı birçok deneyim sunar... kimi zaman üzüldüm kimi zaman kızdım ama işin en sonun da büyük dersler çıkardım ve bunu tekrar tekrar anladım “hayat dört mevsimden ibarettir” bunu bilerek yaşamak dileğiyle
