İnsan psikolojisi
Bu nasıl bir toplum, insan milyonların ortasında en derin yalnızlığı yaşıyor; hiç kimse farkına varmadan dayanılmaz kendini öldürme arzusuyla kahrolabiliyor? Bu toplum toplum değildir, Rousseau'nun dediği gibi, vahşi hayvanların yaşadığı bir çöldür.
"Utanmıyor musun,
sadece daha fazla para, şan ve şöhret peşinde koşup anlayış gücüyle, hakikatle ve ruhun kusursuzlaştırılmasıyla
hiç ilgilenmemekten, bunlara hiç kafa yormamaktan?"
Bazı anlarda cesaretim kırılıveriyor. Bir kuşa, gözlerimi ayırmadan uzunca bir süre bakabilecek cesareti bile bulamıyorum kendimde. Kulun dengesi bozulacak, kuyruğu dolanacak ya da kanadı kopacak gibi geliyor. Bir şeyler iyi gitmediğinde ve tüm bunlar üst üste geldiğinde, insan, bundan böyle yaşananların ve yaşanması muhtemel olanların kötülükten başka bir şey getirmeyeceği hissine kapılıyor. Bir adım sonrasında toprağın ayaklarının altından kayıp gideceğini düşünmek gibi bir his bu. Her adımı boşluğa atmak gibi..
Okur Takip Önerileri
Dön bir aynaya bak.
Kimi insan özeleştiriden kaçınır, kimi ise en ufak yanlışta kendini sorgular. Âdemoğlu öyle bir varlıktır ki, kendi vicdanını sorgulamak yerine her zaman karşı tarafın vicdanını sorgulamayı yeğler. Şayet sözlerimizin tesirini ölçecek kadar tutarlı davranırsak belki bugün yılanın zehri kadar sivrileşen dillerimizi tutmayı güç de olsa başarabiliriz.
“Onurlu yaşamımdan da vazgeçemiyorum,
Onursuz aşkımdan da,
Bu ikisi arasında can çekişiyorum” diyor şair..
Bir insanın dilinde en çok ne varsa, onun için noksandır o.
Senin dinin islam, imanın kelam.
Senin dilinde olan iyilik, ruhunda olan kötülük.
Herkesle aran bozulabilir, hatta bazılarının kaybı iyi bile gelebilir. Fakat kendinle aran hep iyi olsun, kendine ihanet etme. Çünkü o bozulunca, her şey bozulur..
Kırılgandım, ufacık bi rüzgarda dalından kopacak bi yapraktım.. Ama açık sularda fırtınalarla boğuşmayı göze aldım..
inandığınız zaman savaşırsınız, inancınız bittiğininde savaşınızda biter.
Bazen ne hissettiğimizi unutup, neyi hakettiğimizi hatırlamamız gerekiyor.
Konuşan insan, öyle kolay kolay dertten ölmez. Bir insan konuşmadı da içine gömüldü müydü, sonu felakettir..
Senin tarafından bu kadar hayal kırıklığına uğrayacağımı, sen söylesen yine inanmazdım biliyor musun..
Rüzgar, kökünden sökeceği ağaca önce tatlı tatlı esermiş..
Bu benim hikayemin özeti.