Bəzən insanı incidən, üzən itirmək deyil yarım qalmaq olur.. Sanki əlinin birini itirmiş də bir daha həyata tutuna bilməyəcək kimi.. Sanki bir ayaği qopmuş bir daha ayağa qalxa bilməyəcəkmiş kimi.. Hansi ki, birindən ümüdlənirsən o varkən mənə heç bir şey olmaz dediyin insan qocaman, böyük bir heç çıxir.. Ən önəmlisidə ona olan bütün güvənini, inamıni boşa çıxarir.. O anda elə dərin bir xəyal qıriqlığına uğrayır ki insan özünə gəlməsi heç də asan olmur. Bəziləri onun üçün üzülmə, dəyməz deyir ama onun üçün xərclənən sədaqətdən xəbərləri olmaz.. Könül birşeylərə öyrəşər əlbətdə bəzi şeylərə qatlanar..