İnsana değer vermeyi, risk almayı ve mücadele etmeyi babamdan öğrendim. Her daim deli cesaretimỉ ve yumuşak kalbimi örten sert bakışlarımı da ondan aldığımı söylüyorlar, Ben babamın ilkelerine sadık kalarak, çalışarak ve vicdanımın sesini dinleyerek bugün olduğum kadın oldum. Yüreğimde de her daim babamın kızı olmanın haklı gururunu yaşıyorum.
Uzun bir süreden sonra o huzuru hissedebiliyorum... Tüm benliğimle hani şey gibi; çok zor geçmiş asla güneş doğmayacak dediğin bir gecenin tan vaktinde pencerene güneşin doğuşu gibi..
Önce hatalarıma kızdım...
Sonra onunkilere takıldım onu suçladım.
Sonraa anladım yanlış insanda ısrar etmiştim.
Eğer doğru kişi olsaydı benim için, eğer doğru kişi olsaydım onun için; hallederdik ,Çözerdik, bizde! ısrar ederdik..
Hatalar düzeltilir di, suçlar affedilirdi.
İşte budur BİZ buyuz derdik.