Ne güzel şey hatırlamak seni.
Sana tahtadan bir şeyler oymalıyım yine:
bir çekmece
bir yüzük,
ve üç metre kadar ince ipekli dokumalıyım.
Ve hemen
fırlayarak yerimden
Penceremde demirlere yapışarak
hürriyetin sütbeyaz maviliğine
sana yazdıklarımı bağıra bağıra okumalıyım...
İnsan kendini şöyle bir silkelese neler neler dökülür belleğinden. Ağlamaktan gözlerin şişer, soranlara sıcaktan uyuyamadım dersin.
open.spotify.com/track/1wP0fyD5e...