Ömrü bölmeye kalksan¸
Her yıl bir ömür gibi¸
İçinde dört mevsim var¸
Ve doğarsın ilkbahar
Çiçek çiçek açarken¸
Güneşle büyürsün yaz.
Anlarsın olduğunu¸
Meyveyle dolduğunu.
Bir devir gelir öksüz¸
Başlar saçlarında güz¸
Her yaprak eylülde ak¸
Dökülür sağnak sağnak.
Mazide kalır nisan¸
Kurur ağaçla insan¸
Son mevsim kar ve ayaz¸
Kefenin rengi beyaz.
Dört mevsimde bir ömür¸
Bir ömürde dört mevsim¸
Yapan Hak’tır bu işi¸
Haykırır dirilişi.
Yazar: Mehmet SERTPOLAT
Gönlümün ışığı, gözümün nuru,
Karanlık dünyamın çırası anne
Seni görmek bana verir huzuru
Şefkat ve merhamet deryası anne.
Benim üzerimde çok senin hakkın
Fermanı da budur. Cenabı Hakkın
Şüphesiz sensin bana en yakın
Sensin dertlerimin çaresi anne.
Bil ki her şeyim feda uğruna
Severek ölürüm senin yoluna
Ne olur dua et aciz oğluna
Gariptir ciğerin paresi anne...
İyi ki varsınız canım Annem:)
Ah aydınlıklardan uzaktayım
Kafamda o dağılmayan sükûn.
Ölmedim lâkin, yaşamaktayım
Dinle bak: vurmada nabzı ruhun.
Yarasalar duyurmada bana
Kanatlarının ihtizazını.
Şimdi hep korkular benden yana