Okuyorsam Sebebi Çok
@OkuyorsamSebebiCok
Biyolog/Biyoloji Öğretmeni
Üniversite
Kocaeli
42 okur puanı
Temmuz 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Herkes ölünce ardında bir şeyler bırakmalı derdi dedem. Bir çocuk, bir kitap, bir tablo, inşa edilmiş bir ev veya duvar, yapılmış bir çift ayakkabı. Veya ekilmiş bir bahçe. Elinin bir şekilde dokunduğu bir şey, öldüğünde ruhunun gideceği bir yer olsun diye; böylece insanlar ektiğin o ağaca veya çiçeğe baktığında sen orada olursun. Ne olduğu önemli değil, dokununca onu değiştirdiğin ve ellerini çektiğinde sana benzeyeceği bir şeye dönüştürdüğün sürece derdi. Sadece çim biçen adamla bahçivan arasındaki fark dokunuştadır, derdi. Çimleri biçen adam orada hiç olmamış gibidir; bahçivansa bir ömür boyu orada olacak.
Okur Takip Önerileri
"Mutluluk özgür olmaya bağlıdır, özgürlük de cesur olmaya."
Canavarı öldürmek için sen de canavara dönüşmelisin.
"Kalbin günahı, kimilerine göre tenin günahından daha büyük bir suçtur."
"Hayır önemli! Çocukları katletmeyeceğim" diye bağırdı.
"Başka çaren yok"
Vhalla soğukkanlılığını tekrar kazanmaya çalıştı. Kendini İmparator'un hayatı boynca karşısındaki manzarayı haklı çıkarmak için öne sürdüğü sebepplere ikna etmek için savaştı. Imparator barış için çabalıyordu ama Vhalla'nın tek görebildiği kullanmayı bilmedikleri silahlarına sarılmış çaresiz sivillerdi. Imparator refah sağlamak için uğraşıyordu ama burdaki çocuklar açlıktan ölüyordu. Imparator adalet için savaşıyordu ama bunu yaparken yasaları çiğniyordu.
Katiller, hepsi dünyanın en büyük katilinin emrindeki birer katilden ibaretti.
...Vhalla çatışan duygularını saklamak için gözlerini kaçırdı. Aldrik yapması gereken şeyi yapmıştı.Kendisi de aynı şekilde davranmıştı. Ikisi de o kadar suçluydu ki MASUMLARDI.
Sen karanlık ve keder içinde yaşamaması gereken birisin...
Sen güneşten bile daha parlak olabilecek bir ışıksın.
Hizmetçi kızlar külleri toplaplamaya gönderiliyor, onlar da Akhilleus'un küllerini benim yattığım altın kupaya topluyorlar. Küllerin benim küllerimin üstüne düşüşünü hissedecek miyim? Pelion'da kırmızı yanaklarımıza soğuk soğuk konan kar taneciklerini düşünüyorum. Ona duyduğum hasret, açlık gibi, içimi boşaltıyor. Akhilleus'un ruhu bir yerde beni bekliyor ama erişebileceğim bir yer değil orası. Bizi gömün ve mezar taşlarına adımızı kazıyın. Bırak özgür olalım. Külleri benimkilere karışıyor. Hiçbir şey hissetmiyorum...
Sayfa 348Kitabı okudu
