OTOPSİCİREİSS
@Otopsicireiss
.... .-..- -.-.. ... .-..- -. 
Sevil Atasoy F<3
Autopsy
Fü/ Otopsi
Memleketsiz
3 Kasım
116 okur puanı
Mayıs 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Sabitlenmiş gönderi
"Hic mortui viventes educant."
''Burada ölüler, dirileri eğitir.''
432 syf.
·
Puan vermedi
·
11 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Klişeler
Doğmak bir klişeydi, ölüm bir klişeydi. Aşk bir klişeydi, ayrılık bir klişeydi, özlemek klişeydi, ihanet klişeydi, duyguları inkâr klişeydi, zaaflar klişeydi, korku klişeydi, yoksulluk klişeydi, zamanın geçmesi klişeydi, haksızlık klişeydi.... Ve bütün bu klişeler insanı paramparça eden gerçekleri barındırıyordu içinde. İnsanlar klişelerle yaşayıp, klişelerle acı çekiyor, klişelerle ölüyorlardı.
Ne zaman doğacağın, ne zaman öleceğin, kime âşık olacağın, kimden ayrılacağın, kimi özleyeceğin, ne zaman korkacağın, yoksul olup olmayacağın ise tesadüftü. Bize yakın biri hastalandağında, öldüğünde, bizi terkettiğinde, o korkunç "tesadüf" bizi bulduğunda "klişenin" hükmü kalmıyordu. Tesadüflerin çizdiği kaderimiz, başımıza gelenlerin bir klişeler serisi olduğunu görmemizi engelliyordu. Klişelere isyan etmek çok anlamsız olduğu için tesadüflere isyan ediyorduk, "neden ben", "neden o", "neden şimdi" demek daha anlamlı geliyordu.
Bir ölüyü aramaya gidiyorum. Bedeni bir yerde, ölümü bir. Unuttukça belirecek sanki yaşamışlığı. Ölmüş olduğundan öte bir şey bilmiyorum hakkında. Sanki herkesin içinde bir yerde saklı. İnsan olmamaya terk edilmiş bu kalabalığın içinde bir yalnızlıkta ölmüştür belki. Bir ölüyü aramaya gidiyorum, kimsesi yok bilinmezliğinden başka.
Yaşamaz kimse kendi hayatını. Bölünmüşlüğün nesnesine bir kez temas edince doğarak parçalanan, yaşam diye büründüğü biçim ile sınırlanır. Ve sınanır sonsuzluğun huzursuzluğu bir bakışın çemberinde. Susmak denilen o kaçış benim! Yalnızlık denilen o düşüş, anı denilen o siliniş benim. Sür çehremi aynalardan, bak bakalım görünmekten öte günahım var mı? Sil adımın tüm seslerini, bak bakalım yaşadıklarımdan öte cehennem var mı? Yaşamaz kimse kendi hayatını. Herkes bir başkasına terk edilmiştir!
Âdem ile Havva'nın cennetten kovuluşu bir hikâyeyi değil, insan oluşun anlamını anlatır. Konu geçmiş zamanla değil kişinin gerçekliği ile ilgili. Yasak elma yani dışta olan, benim olmayanı görünür kılar. Bu haliyle yasak olan dışta olandır. Yokluk bana yasak! Zihnim ve ruhumla bölünüyorum kendime. Âdem ve Havva benim oluşum ve olmayışımdır. "Ben" kovulmuş olduğum yerdir. Kaburgamda kırılarak var ediyorum kendimi. Olmayışım kadar varım. Ben kendinden kovulmuş olanım!
Bugün kendimi Albert Camus ‘un sigarası gibi hissediyorum 🚬🔥