Sanadır benim hitabım Mela!..
Kalbimi sana, birkaç tel saçımı toprağına bıraktım.
Olur ya birgün belki bir toprağa dokunmak istersin,
Bir parça toprağın kokusunu içine çekmek istersin;
Parçalanan saç tellerim dökülsün avuçlarından Mela.
Ne yapsam diye hayiflanirken küçücük bir pencerenin soğuk pervazına ilişmişken gözlerim
Düşündüm
yıkıp mı gitsem ki seni kahreden bu şehri
Döküp mü gitsem kuşları özgür bırakıp seni bir kafese hapseden gökyüzünü..
Ah ruhum bir yağmur altında birbirine dokunan iki kalbin sızısında
Ah kalbim titreyen bir ses süzülen bir damla yaş ıslaklığında
Kalbim,
Dayanılmaz cümlelerin zindanı
Ulaşılmaz hayallerin yangını
Dokunulamayan bir bulutun gölgesinde.
Yerimden etmeyin beni limanlar ve insanlar
Ben doğduğum yere ait değilim
Ben öldüğüm toprağın seherindeyim..
Ben bıraktığım bir parça şefkat bir parça merhametin celladı
Ben dengesiz bir zamanın feleği
Ben bir yıldızım gökyüzünde..
Önce kendimi temizlemem gerek belki de..
15 Temmuz - 01:06