Güneş batırdığı yerden kanıyor. Ilık ılık sızıyor rengi akşam rüzgarına. Koşuyor bulutlar pamuk tarlasının esintisinden savrulmuş gibi. Akan kana,geceye. Ve bastırıyorlar canlarını kanayan yaranın üstüne. Kararıyor odamın duvarları. Pıhtılaşıncaya kadar güneşin koyu mor donuk rengi gelmiyor gece. Başlamıyor yeniden hiçbir şey.