Cabir Novruz "Mən Bizim Anaları Günəşlə Tən Tuturam"
Oğulları döyüşdən geri dönməyənləri,
Fəqət ürəklərində ümid sönməyənləri,
Bir gecədə saçını ağappaq hörənləri,
Bir gözüylə ağlayıb, birilə gülənləri,
Keçmiş qanlı davadan hər gün söz salanları,
Gəlinsiz olanları, nəvəsiz qalanları
Övlad məhəbbətilə isitmək istəyirəm,
Ürək hərarətilə isitmək istəyirəm.
İnsan, yobaz ya da Püriten değilse ahlaki değer yargılarıyla caka satmamalı, çünkü başkalarının yaşam şekilleri bizi hiç ilgilendirmez.
Sayfa 91Kitabı okudu
Cennet de cehennem de içimizde.
Sayfa 180Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İnsan ruhunu yitirdikten sonra dünyalar onun olsa neye yarar.
Sayfa 247Kitabı okudu
İnsan, akşam yemek masasında anlatamayacağı hiçbir şeyi yapmamalıdır.
Sayfa 245Kitabı okudu
"Bunu gece günlüğüme yazacağım."
"Neyi?"
"Ateşten yananın ateşe doymadığını."
Sayfa 226Kitabı okudu
"Peki ya sanat?"
"Sanat bir illettir".
"Aşk?"
"Bir yanılsama."
Sayfa 224Kitabı okudu
Vicdan ruhumuzdakı en yüce, en kutsal şeymiş.
Sayfa 113Kitabı okudu
Dünyanın en büyük günahları da insan zihninde işlenir.
Sayfa 23Kitabı okudu
İnsanoğlu kendini fazla ciddiye alıyor.
Sayfa 47Kitabı okudu