Olgunlaştıkça kimseyle uğraşasın gelmiyor. Kendini yetiştirememiş insanlardan uzaklaşıyorsun. Seni hasta edecek insanlarla birlikte olmaktan vazgeçiyorsun.
Yaptığımız işleri sanat gibi görebilsek, başarılarımızı paylaşsak, birbirimize ilham kaynağı olsak, yeni ufuklara yelken açsak, dünya daha yaşanılası hale gelmez mi?