Ahlaki bakımdan olgun kişiler, bilinmeyene ihtiyaç duyan, hayatlarinda belli bir anarşi olmaksizin kendilerini eksikli hisseden, içlerindeki otekiliği sevmeyi ogrenen insanlardır.
Kalabalıkta kalabalıkça yalnızlık
Yalnızladıkça birbirimizi
Haydi çoğalalım
Çoğaltarak kendimizi
Bir canım çoğal da bin can ol
Isıt yaşlıların yalnızlıklarını ilinsin üşümüşlüğü bırakılmışların
Çoğalın dudaklarım çoğalın sonsuz
Öpün bütün ağlayan çocukları kimsesiz
Cemal Süreyya
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saçlarını güneşte kurut :
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
nemli, ağır kızıltılar…
Sevgilim, sevgilim,
mevsim
sonbahar…
Cemal Süreyya
Her insanın aynı malzemeden yapılmış olduğunu unutuyorlardı. Tıpkı çağın aydınları, makam delisi şöhret budalaları gibi. Çöpçünün de Reisicumhurun da et, kemik, kan ve sudan ibaret olduklarından habersiz.
Ahmet Günbay Yıldız
İnsanlar fay hatları gibidir. Doğru insanın üzerine hayallerini kurmazsan en ufak sarsıntıları bile hissedersin ve ilk depremde yıkılan her zaman sen olursun.
Ahmet Günbay Yıldız
Hayat ki akıp gider bulanık bir su gibi,
Korkulu rüyalarla geçen bir uyku gibi...
Çabalama... Kabul et bunu olduğu gibi!
Hayattan fazla bir şey bekleyenler delidir...
Sebahattin Ali