Sabitlenmiş gönderi
Galiba insan mutluluk veya umut olmadan yaşamaya alışabiliyor.
Birinin baht kilimini kara dokudular mı, o zemzemle, kevserle yıkansa da ağarmaz.
Dünyaya ve dünya sebeplerine gönül verme, güvenme, çünkü kimse ondan vefakarlık görmedi.
Bu dükkandan, arıya sokulmadan kimse bal yemedi, bu bahçeden dikenle incinmeden kimse bir taze hurma devşirmedi!
Okur Takip Önerileri
Aşkın cevr ü cefasıyla, aşkın elem ve zahmetiyle ölsem bile yine gamından vazgeçmem, yine gönlüm aşkından vazgeçmez.
Yüzünle güneşi mukayese ettim de baktım, gördüm ki; güneş de hoş ama yüzün kadar alımı yok!
Feleğin sevgisine de güvenilmez, nazına da... vay onun hilesinden emin olana!
Aşk istiğnasına karşı Hafız'ın tövbesinin ne değeri var ki? Bu deniz öyle bir deniz ki, burada yedi derya bile çiğ tanesi gibi ehemmiyetsiz görünmekte!
Aşıklık yolunda emniyet ve istirahat, bir beladır. Senin derdine düşüp derman arayan gönül büsbütün yaralansın!
Göğüs, ağzına kadar dertle dolu... Yazık, bir merhem olsa bari. Gönül, yalnızlıktan ölüm haline geldi, Yarabbi bir hemdem!
Saltanat ve güzellik azametinin sebatı ne zaman görülmüş ki? Süleyman'ın tahtıyla Key'in tacından kalan ancak bir sözden ibarettir!
Eğer sevgilinin yüzünü görmek istiyorsan, gönül aynasını cilala. Yoksa demirden, tunçtan asla ne gül biter, ne nesrin!
Dünya aşağılık tabiatlıdır, keremine dayanma... ey dünyayı görmüş, anlamış, tecrübeli kişi; aşağılık adamdan vefa ve sebat umma!
Muradını veririm, ama canını alırım, dersin... korkarım muradımı vermez, canımı alırsın!
Şikayet etmiyorum, ama sevgilinin merhamet bulutundan ciğeri yanmışların tarlasına bir katre bile damlamadı gitti!
Gel, gel... hırkan meyhanelere vakfolmuş, ama bende vakıf malından bir akçe bile bulamazsın!
Hafız, bu aşk alışverişinde, bu aşk dilinde Türkçe de bir, Arapça da...