Rabia Karalar

Rabia Karalar
@Rabiakaralarr
Hayatınız kitap kokusu kadar güzel olsun Kitap incelemelerim için instagram hesabımı takip edebilirsiniz
Her şey elimden kaçıyor, buharlaşıyor. Bütün hayatım, anılarım, hayal gücüm ve içerdikleri ve nihayet kişiliğim -her şey benden kaçıyor, her şey buharlaşıyor. Başkası olmuş olduğumu, başka hissettigimi, başka düşündüğümü hissediyorum hep. Bir başka dekor da oynanan bir temsilmiş seyrettiğim. Ve, kendimi kendimi izlemişim…
Reklam
Akıl çağına gelmiş her insanın en büyük kaygılarından biri kendini idealindeki imgeye göre, düşünen bir birey olarak biçimlendirmektir.
“Hayat bir mücadeledir, öyle olmalıdır,” diye ısrar ediyordu. “Eğer mücadele yoksa, hayat da yoktur. - o kadar”

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
İstemeden varım, istemeden öleceğim. Olduğum şeyle olmadığım şey arasında, hayal ettiğim şeyle hayatın beni yaptığı şey arasında bir boşluğum, birer hiç olan şeylerin ortasındaki soyut ve tensel noktayım.
Özlediğim hiçbir şey yok. Hayatım acıyor. Bulunduğum yer acıyor, kendimi bulabileceğimi düşündüğüm yer çoktandır acıyor.
Reklam
Kendime bakıyorum. Kendi kendimin seyircisiyim ben. Duygularım içimdeki bilmediğim bir gözün önünden, dışarıya ait şeylermiş gibi dizi dizi geçiyor. Kendimden sıkılıyorum.
Var olduğumu hissettiğim yerde değilim; kendimi ararken, beni arayanın kim olduğunu bilemiyorum. Her şeyden sıkılarak gevşiyorum. Ruhumdan kovulmuşum sanki.
Yaşamak başlı başına kendini kaybetmek demektir.
Anlamak için, kendimi yok ettim. Anlamak, sevmeyi unutmaktır.
İster var olsunlar ister var olmasınlar, biz tanrıların kölesiyiz.
Reklam
Bildiğimiz her şeyin ucu sahip olduğumuz duygulardan birine, bizi biz yapan şeyler ise kendi varlığımıza yabancı bir duyuma çıkar.
Yaşamayı bilmeden yaşayan bizlere, her şeyi reddetmekten başka hayat tarzı, dünyayı seyretmekten başka yazgı kalıyor muydu?
Her ideoloji ekonomik koşulların yansımasıdır.”
“Bugün yaşadığımız bu hayat… Yaşamak değil bu, öylece durmak, yaşarken ölmek. Şu iğrenç evlere bak, içindeki anlamsız hayatlara! Bazen ceset olduğumuzu düşünüyorum. Ayakta çürümüş cesetler.”
“Öğrenim, dersler niçin?” diye soran sözlerinize derim ki: İnsanın kendisinin tam insan olması, insanlığı anlaması, içinde yaşadığı dünyayı öğrenmesi için, yani kendimiz için değil mi?
291 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.