Reyhan
@Readslate
İnstagram: readslate_
293 okur puanı
Nisan 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Kalbi... O ok Aelin'ın kalbini hedef almıştı.
Rowan da Aelin için o okun hedefi olmuştu.
Tercihler, dedi bir kez daha içinden. Bu hayatta herkes yaptığı tercihler ile baş başaydı.
Annesiyle babasının gönlünde yer bulamayan bir çocuğun koskoca evin de kendine yer bulamayışından ibaretti.
Okur Takip Önerileri
Sahneye baktı, kadına, etrafa baktı. Ozan'a bakmadı. Baksa, adamın nasıl güzel gülümsediğini görecekti ama yanaklarının kızardığını hissetti. Bir de biraz kızdı kendisine. Nasıl dökülüyordu öyle Ozan'ın yanında? İnsan bir şeyi içinde tutamaz mıydı? Tutamıyordu, içinde ne varsa akıtıyordu işte.
"Şükretmek dediğin şey üst kattan bakacak olursan bir fakir tesellisidir ancak alt kata inecek olursan yaptığın her alışverişte satıcıya teşekkür etmek diyebilirsin. Nezaket güzel şeydir. Ve lütfen kimsenin sofrasında gözün kalmasın... Canın çekiyorsa uğruna emek ver. Üstelik ben seni tanıyorsam; sen onursuz bir yemeği hazmedemezsin."
"Bence bu aileye neyle bağlı olduğuna göre değişiyor. Ben korkuyla bağlıyım aileme. En ufak bir sıkıntıyla karşılaşsam bunu nasıl izah ederim diye düşünüyorum. Edemem zaten, anlamazlar. Korktuğun bir öğretmeni ya da onun dersini ne kadar sevebilirsin ki?"
"Şey gibi... Gökyüzüne bakarsın. Gözüne birkaç yıldız kestirirsin, parlaktır onlar. Sonra başını her kaldırdığında onları ararsın, aslında aramana da gerek yok, doğrudan onları görürsün. Ama onlardan başka milyon tane yıldız vardır. Onları görmezsin bile... Siz parlayan yıldızlarsınız."
"Beni gezdirecek misin?"
"Seninle gezeceğim."
"Var mı ki vaktin?"
"Yaratırız bir şekilde."
"Ben okumadım, neyim eksik?" diyordu. Kafan, aklın, beynin..
Yaşamak, güzel bir hayat yaşamak herkesin hakkıydı. Hak vermezse, almayı bilmek de kulun işiydi.
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
352 syf.
10/10 puan verdi
·
20 saatte okudu
“Renkli çalışmışsın,” diye fısıldarken beni hâlâ bırakmamıştı.
Rowan’ın kollarında gülümsedim. “Ne diyebilirim ki Cellat. Sanırım renklerimi ortaya çıkarıyorsun.”
"Ne derler bilirsin, Karakuş. Birinin gözü çıkana kadar her şey gırgır şamatadır," diye fısıldadım.
"İşte o zaman gerçek eğlence başlar."
“Sen en kötüsüsün.”
“Beni bir gün seveceksin.”
Sendeledim.
O gün bugündü.
Belki dündü. Ve ondan önceki gündü. Hatta belki bir süredir öyleydi.
“Senin için öldürürüm ve öldürdüm de. Aynısını tekrar yaparım, hem de her gün. Senin için içimi dışıma çıkarırım.
Senin için ölürüm. Senden yalnızca hoşlanmıyorum, Sloane ve sen de bunu biliyorsun.”