Hayat, rüyası aşk olan uzun bir uykudur..
Affetmek bir hediyedir, demişti. Hem affedilen hem kendiniz için. Ama hiç kimse hazır olmadıkça hediye veremez
Sevgi, çünkü sevgi olmadan hayat nedir ki? Minnettarlık, çünkü annem bana her zaman minnet dolu olmamı öğretti. Ve teşekkür ederim dediğinde bu karşımdakini de mutlu eder. Ve bağışlama, çünkü hayat öfkeli olmak için çok kısa ve göz kamaştırıcı..
Okur Takip Önerileri
Sağ tarafımda çok güzel bir Fransız kadın gördüm.Dudaklarında yoğun, mat kırmızı bir ruj vardı.Paris'e taşındığım ilk ay bir mağazadan buna benzer bir ruj almıştım.Ama bu ruj bende her nasılsa kötü durmuştu.Sonra bir kitapta, kırmızı rujun hüzünlü kadınlara yakışmadığını söyleyen bir teori okumuştum. Hah,tamam işte...
Eskiden yaşansa dokuz köyü ateşe vereceğin şeylere zamanla kibrit bile yakmıyorsun. Tahammül etmeyi ve şaşırmamayı öğreniyorsun. Artık hiçbir seye şaşırmadığını fark ettiğin gün büyüdüğünü de fark etmiş oluyorsun aslında...Nilgün Marmara
Kentler insanları öldürmek için inşa edilirler.
Bir insanı sevmek mümkün mü sence?
İyi tanımadığınız biri ise belki.
Ben insanları pencereden seyretmeyi severim
Biz kandırılmadık, sadece inanmak istediğimizdendi.
Sonra dedim ki, İnsanlara ne anlatırsan anlat ama kendini anlatma. Bilirim, anlamazlar
Bir insanı mutlu etmek bile yaşamın hakkını vermeye yeter
Pencerelerinde perde olan insanları severim ben, mesken tutanları değil
Paraya ‘ekmek’ diyen ilk kişiye maaşı un olarak ödensin..
Kaç dil bilirseniz bilin; 'Lambada titreyen alev üşüyor' dizesindeki hissiyatı tercüme edemez.
Beni ya sev ya da sevme. Kendimi sevmeyi öğrenmem yirmi küsür yıl sürdü, bir başkasını da ikna edecek kadar zamanım yok.
