Biraz dinlen ve yürü, kabuğuna dön, uyan
İnandığın her vuslat bir ayrılık dağıdır
Toprağa bak, gülümse, müsterih ol ve dayan
Hayat, bir inkisarın mutlu karanlığıdır
26.04.24
Hoşçakal kimden kimeydi? Kendimden kendime. Yeni ben'den eski ben'e. Nasıl olsa değişiyoruz her gün. Her gün, yeni öğretiler katıyoruz bi önceki günün ben'ine. İşte ben de köklenip kaldığım ne varsa bir incir ağacı misali, yüklerimden kurtaracak bir hoşçakal bıraktım eski benlerime.
-Dilara'dan Dilara'ya
(İlk görseldeki şiir
Çağ mı bir yangın başlattı karakterlerde,
Ruhsuz karakterler mi gönüller heba etti,
Kim sebebi bu zamansız iğrençliğin?
Oysa tüm kutsallıkların üstündeydi;
Bir gönül sevmenin nezaketi,
Ve tüm günahlardan daha günahtı
Bir gönül yıkmanın cehennemliği.
Kim duydu ilk, mutluluğun sesini,
Kim attı ilk kahkahayı,
İlk gözyaşını hangi kadın akıttı,
Hangi merhametsiz erkek için?
Kim özledi ilk,
Kim özlendi ilk?
Ölmesin diye çiçekler
Bahçelerden geçmedik yol boyu.
Değmesin diye akrep yelkovana
Ne güneşler batırdık,
Ne yıldızlar söndürdük,
Ne anlamsız anlamlar aradık
Kelimeler arası yolculuklarda.