Sena
@Rubyruche
Ay batıyor ve sönüyor yıldızlar
8 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Ben bir ağacın en tepesindeki yaprağım, rüzgarlarla dalgalanır düşen yağmurun ilk damlasına uzanırım.
Okur Takip Önerileri
224 syf.
8/10 puan verdi
·
13 günde okudu
Sena tekrar paylaştı.
İçimden dışarı çıkmak isteyen bir şey vardı, ben onu yaşamaya çalışıyordum yalnızca.
Sayfa 119Kitabı okudu
Sena tekrar paylaştı.
Söylemesi zor, bazılarının yaşantısı ancak ölümüyle farkediliyor ve o kısacık anda son buluyor.
Sena tekrar paylaştı.
“Ne var ki,ne kadar ileriye gidersem,
sınırın var olmadığına inancım o kadar artıyor.”
Kara yapraklı engin ağaçların arasından altın rengiyle nehre vuran güneş ışıklarını; yaprakların, suyun ve kestane unundan yapılmış pudingin kokusu ile gölgelerin arasından nehir yukarı esen rüzgarı, ormanlar, nehirler, yabancılar ve dünya üzerine ışıldayan güneş ışınlarıyla dolu bir dünyayı, anlatamadı.
Sayfa 111Kitabı okudu
...sanki bir yüzyıl öncesine adım atmışlar gibi, daha önceki yüzyıllara doğru, köklerine doğru, ölümlerinden uzağa.
Sayfa 89Kitabı okudu
Güneş parlıyor, hepimizi ışığına boğuyor, herhangi bir yargıda bulunmuyor, bize karşı bir öfkesi yok. Bu kadarını biliyoruz mesela. Bu çok büyük bir derstir. Hayat bir armağan, o kadar güzel bir armağan ki! Burada öfkeye yer yok. Yer yok.
Sayfa 80Kitabı okudu
"Bir kurt gibi kuzuların yanından uzaklaştırılıyorum. Ben kurt değilim. Ben sözüm ve Ruhum ve Gücüm!"
Sayfa 132Kitabı okudu
