Çok harika bir şekilde başladı kitap. Daha ilk sayfalarında heyecan doluydu. İlerledikçe merak uyandırıyordu.Gizemli bir olayın şifrelerini çözer gibi ilerletiyor, bir sonraki aşamalara sinyal veriyordu. Tabi ki bu gizem ve heyecan olmasa koskoca bir felsefe tarihini okumak işkence gelebilirdi birçoğumuza. Felsefe tarihi diyorum ama bu kitap bilimsel, kültürel,inançsal vb. birçok bilgiyi kolay yoldan aktarmış bize. En sevdiğim yanı buydu bence . ( Yerçekimi kanunundan İslam'ın Rönesansa etkilerine, Marks 'ın öğretisinden Sokrates'in kavrayışçılığına, evrendeki galaksilerin aralarındaki ışık yılı hesaplamasından Darwinizm teorisine ve bir çok şey) Tüm bunlar bir kitaba sığdırılmış ve yaşamımızın bir döneminde elimize alıp o zamana kadar öğrendiğimiz bir çok şeyi hafizamizda tekrar yer etmesi açısından mükemmel bir başyapıt. Eleştirecek olursam, kitabın kimyası bizi heyecanlandırarak ve bilgilendirerek sona ulaştirmakti fakat son çeyreği giriftleşmeye başladı, karakterlere masal kahramanları eşlik eder oldu, nihayetinde artık Sofie bile bir canlı değil görünmez bir yansıma olmuştu. Beklenen son değildi ve tüm anlatılanlar havada kaldı gibi hissettim. Fakat kitap bitince geriye kalan bilgi ve felsefe kuşağı kendini okuyucuya kazandırıyor. Ve felsefi hikayeler.
Sofie'nin DünyasıJostein Gaarder · Pan Yayıncılık · 202036,7bin okunma
"Her şey herkes içindir"
Slogan Yeni Dünya'lılara ait. Gelecek yüzyıllarda varılması beklenen topluluğa. Ürkütücü aslında neden mi? Bu Yeni Dünya' da doğurganlık devri kapanmış, insanlar fabrika ortamında yetiştiriliyor (insandan gerekli genler alınarak tabii) enteresan. Evlilik ve aile müesseseleri mevcut olmamakla beraber kimsenin kimse ile bir bağı yok. Para devri kapanmış, çalışanlar işi karsılığında "Soma" denen bir hap alıyorlar mutluluk hapı. Çünkü herşeyi herkesin sınırsızca kullandığı bir zaman ( musluktan akan parfümler ve uçan arabalar da buna dahil) Kitabın yazıldığı dönemden kaynaklı bir şekilde ünlü otomobil çarı Ford ise yeni dünyalıların tanrılaştırdığı karakter olarak çıkıyor karşımıza. Yeni Dünya'ya eskilerden yani bizim dünyamızdan giden bir yabancının zor zamanları seriliyor gözler önüne, "vahşi " diye sesleniyorlar ona. Vahşi, Yeni Dünya düzenine alışamıyor tabi ki çünkü kalbi ve duyguları olan bir insan o, seri üretim değil. Okumanızda fayda var, eleştirel bir boyutla düşüncelerinizi ortaya koymak adına...
Cesur Yeni DünyaAldous Huxley · İthaki Yayınları · 202160,4bin okunma