Bir gün, bir korkuluğa şöyle dedim: “Tarlanda böyle tek başına durmaktan yorulmaz mısın?”
Dedi ki bana: “Korkutmanın hazzı öyle derin, öyle süreklidir ki asla yorulmam.”
Bir an düşündükten sonra, “doğru,” dedim, “ben de yaşadım bu hazzı.”
korkuluk cevap verdi: sadece, benim gibi, içi saman dolu olanlar bilir bunu.”
beni pohpohluyor mu*, aşağılıyor mu, anlayamadan bıraktım gittim korkuluğu.