R
@Rumsvnc
İstanbul Üniversitesi hukuk fakültesi
267 okur puanı
Şubat 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
“Yazarlar sıradan sandığımız insanları evirip çevirirler, başka bir gözle bakarak onlardan yeni insanlar yaratırlar. Bu yeni gözle biçimlenmiş insanlar, artık bizim için sıradan değildirler, birer kahramandırlar. Gerçek hayatta da gizli bir elin onları alıp yeniden biçimlemesini isteriz. Bir el, deriz, bizi de biçimlese, biz de kendi hayatımızın kahramanı olsak. O el kendi elimizdir oysa.”
Sayfa 109 - Can YayınlarıKitabı okudu
“ İstasyon şehrin hayatının ezici durağanlığını bozuyor, yok edici bir çemberin içinde gençliklerini döndürüp duran gençler için kıpırtılı bir manzara, acınası bir değişiklik oluşturuyordu.”
Sayfa 105 - Can YayınlarıKitabı okudu
“Bazen ağladığını duyardım. Duyar mıydım, yoksa hisseder miydim, bilmiyorum.”
Sayfa 102 - Can YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
“Ersin annesinin gerçekte olmayan bir bağı varmış gibi göstermeye çalışarak, kendini aileye tam anlamıyla ait hissetmek istediğini düşünmüştü. Ailenin üyesi olduğu halde, böyle sezgisel bir bağlılık yaratmaya çalıştığına göre hayatında dolmayan bir boşluk, bir pamuk ipliği duygusu olmalıydı.”
Sayfa 96 - Can YayınlarıKitabı okudu
“Bazen kendimi şu yeni çıkan, çok renkli tükenmez kalemler gibi hissediyorum. Annemin yanında başka,babaannemin yanında başka, Kuran kursunda başka, kızların yanında başka renk oluyorum da asla olmak istediğim renk olamıyorum bir türlü. Her rengimi deniyor çevremdekiler. Beni görmek istedikleri renge basıyorlar, hop o renk oluyorum. Peki Gülüzar aslında ne renk? Düşünen, merak eden, soran yok. “
“…düşündüklerimi, hissettiklerimi açıklayamadan, -mış gibi yaparak yaşamak. Aslımı inkar etmek, aslıma ters düşmek. Bir türlü anneme layık kız, babaannemin gönlündeki torun olamamak. Olmak istediğim Gülüzar'ı, içimdeki gerçek Gülüzar'ı onlara anlatamamak. Arada kalmak, öteki olmak. Sıkıcısın gülüzar. Kendine yalancı, çevrene yalancı ve mutsuzsun işte.”
“Ben buradayım sevgili okuyucum, sen nerdesin acaba?” (Kitabın bitiş cümlesi)
Sayfa 196 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
“Bana haksızlık edildiği düşüncesi içimde öylesine gelişti ki artık bütün dünyayı suçluyorum. Bu bakımdan da istemediğim bir yerlere vardım, artık bütün dünyanın suratına çarpıp duruyorum kapıları. “
Sayfa 180 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
“… Konağın ve daha nice varlığın sahibi, köşkünün önünden geçen halka demek istermiş ki: Ey halk! Siz böyle at gibi uysal kaldıkça, dünya davalarına at gibi baktıkça benim varlığım da gökyüzüne doğru yükselir de yükselir. Bu atın manası buymuş.”
Sayfa 163 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
“Bir yerden sevmeye devam edebilir miydim? Çünkü sevmek, yarıda kalan bir kitaba devam etmek gibi kolay bir iş değildi. Ya hiç sevmemişsem bugüne kadar? Bir kitaba yeniden başlamak gibi, sevmeye yeniden başlamak pek kolay sayılmazdı herhalde.”
Sayfa 63 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
“Ülkeme ve insanlarına kızmaya başladım: Kimsenin doğru dürüst okuduğu yoktu. Doğru dürüst hissetmesini bile beceremiyorlardı.”
Sayfa 62 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
“…Fakat, mesele bu değildi; mesele, bir şeyleri, sıcak bir çorbanın kokusunu duyar gibi hissedebilmekti. Bense bunu hiç becerememiştim. Ne tabiatı, ne insanları, ne de olup bitenleri hiç sevmemiştim; kendimi bile, kendi yaptıklarımı bile.”
Sayfa 61 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
“Uyku, zamanımın dörtte birini, dakikaları saymadan geçirmemi sağlıyordu.”
Sayfa 44 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
“Ne zaman vaktin var? dedi. Her zaman. Ona bu sözü söylemedim tabii. Her zaman vakti olanlara saygı duyulmaz.”
Sayfa 43 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
“Acaba iyi bir şey olacak mı? Hayır, dedim kendime. İyi şeyler birdenbire olur; bu kadar bekletmez insanı. Sürüncemede kalan heyecanlardan ancak kötü şeyler çıkar. Ya da hiçbir şey çıkmaz.”
Sayfa 42 - İletişim YayınlarıKitabı okudu