RecepTarcan
@Rumuzz
İnsan her şeye sahip olduktan sonra tanrılaşmak ister...
Yazar
Universite
Diyarbakır
Dıyarbakır
7 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Akaid-i İslamiyye
Nazar boncuğu kullanımı tarihte Babil ve Mısırlılara(Mezopotamya Bölgesi) kadar dayanır. Nazar boncuğundaki göz; şeytan gözünün simgesidir. Şeytandan yardım istemenin sembolik yoludur. Bu da Allah'a şirk koşmaktır. Babillerden beri süregelen bu simge; kullanan kişinin imanını götürmek için yeterlidir. Aynı şekil at nalı, sarımsak vs. gibi şeylerin ruhani varlıklarla mücadelede yararlı olduğuna inanmak da aynıdır.
Nazarın altında yatan duygu kıskançlık, nefret, kin ve imrenme duygusudur.
İlm-i Ezeli ve Tekvin
Bir şey iyi veya kötü olduğu için Allah ona iyi veya kötü dememiştir. Allah bir şeye iyi veya kötü dediği için o şey iyi veya kötüdür. Yaratılış bakımından yaratılanın özü neyse her zaman öyle kalır.
Kıyam bi-Nefsihi
Allah her yerdedir düşüncesi yanlıştır. Allah'ı özel bir yere nispet etmekle, bütün her yere nispet etmek arasında fark yoktur.
Okur Takip Önerileri
Zamanın Değeri...
Yirmi yıl sonramız değil, yirmi saniye öncemiz uzaktır, uzaklaşmıştır bizden. Yirmi yıl yol gitsek, yirmi saniye öncemize varabilmemiz mümkün değildir.
Kadir Gecesi...
Kuranı Kerim'in sitayişine mazhar olan ve izzet, şeref gibi nezih ve ulu anlamları olan Leyle-i Kadr, Allah tarafından gönderilen rahmettir. İnsanlar için kurtuluşun dönüm noktasıdır. Allah'ın, kalplere dokunduğu bu gecede insanların da hakikate dokunması istenmiştir.
Allah bize Kadir Gecesinin güzelliğiyle ve yüceliğiyle yaşamayı, bize ilettiği bu son mesaja layıkıyla uymayı nasip etsin...
İsrailoğulları hakkında.
İsrailoğullarının en çığır açtığı 2 dönemi ve 2 büyük çöküşü vardır. İlk yükseliş Hz. Dâvûd ve Hz. Süleyman dönemindeki Kuzey İsrail krallığıdır. İlk çöküş Babil Kralı Nebukadnezar'ın yüzbinlerce Yahudiyi kılıçtan geçirerek kalanı Babil'e sürmesidir. İkinci yükselişleri de şuandır. Çöküşleri de yakındır. Ama bu çöküşü yaşatacak olanlar Kuran'daki müslümanlardır.
Kuranı ve Kainatı Anlamak
Sahabe kuranı çok okumazdı. Kuranı o ayetle amel etmeden diğer ayete geçmezlerdi. Biz çok iyi kuran okuyoruz yarışmalar düzenliyoruz. Belki sahabe bizler kadar okumazdı. Ama bilinç yok. Peygamberimiz diyor ki; öyle bir zaman gelecek ki Kuran çok okunacak ama ameller pratiğe dökülmeyecek. Hatta sizden daha çok okuyacaklar, diye buyurmuşlardır. Kuranı az okuyup üzerine çok tefekkür edilmelidir.
Her halükarda kan, yıkım, yenilgi ve zafer yıllarıydı; halimiz, şairin şiirine tam uyduğu yıllardı:
"Senin kaşınla gözün arasında savaş vardı
Arada ben öldürüldüm, bu nasıl işti?"
Çöle İniş 
Ali Şeriati
Oruç'un mahiyeti üzerine...
Kimisi için yemek vakti değişikliği kimisi için rejim değişikliği(!) olan şu mübarek Ramazan ayının hayrından anlamından bihaber olan ve bu ayı sadece ziyafet ayı olarak gören veya kilo alıp verme savaşı olarak gören vs. çeşitli bahaneler üreterek niyetlenmeme yolunda emin adımlarla yürüyen ziyafetçi ve perhizci aciz insanlar bu ayın güzelliğinden hiçbir zaman feyz alamayacaktır. Ayrıca sırf oruç tuttuğu için aç kalıp sinir küpüne dönmüş kişilerin günde sayısız kalp kırıp sonrada kendini 'Reyyan' kapısı yolcusu zannetmesi de bilinçsizlikten öte bir şey değildir. Allah bu ayın hayrından pay almayı herkese nasip etsin.
Hayırlı Ramazanlar...
Oruç'un farz oluşu hakkında...
Peygamber Efendimiz'e (sallallahu aleyhi vesellem) farz kılınan oruç ile eski ümmetlere emredilen oruç arasında farz oluşu, vakti ve miktarı bakımından benzerlikler vardır. Yahudiler de hıristiyanlar da oruç tutmakla yükümlüydüler. Yahudiler, kendilerine farz kılınan orucu terkettiler. Yılda bir güne indirdiler. Hıristiyanlar ise farz olan orucun zamanı ve mahiyetini değiştirdiler. Oruç, sıcak günlere rastlayınca süresini değiştirdiler. Nihayet perhiz haline getirdiler. Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem) Medine'ye hicret ettiğinde henüz kendisine oruç tutmasını emreden âyetler indirilmemişti. Ramazan orucu Medine'ye hicretten bir buçuk yıl sonra farz kılındı. O günden sonra da her yıl müslümanların yerine getirdiği dinimizin beş temel esasından biri oldu.
Bir insan kirli düşüncelere sahip olduğu için utanmaz. Bir başkasının, o kirli düşüncelerini bilme ihtimali utandırır.
Friedrich Nietzsche