İnsanlar acımasızlaşabilir, hassasiyetlerini yitirebilir, kan, gözyaşı ve acı görmeye alışabilirler, tıpkı kasaplar, ya da bazı doktorlar ya da askerler gibi; ama hakikati bir kere öğrendikten sonra ondan vazgeçmek nasıl mümkün olabilir?
"Kaçınılmazlık" galiplerin siyasi karışıklığı rasyonelize ettikleri ve meşru gösterdikleri araçtır; böylece sıradışı olayların gelişmelerin normal seyrinin bir parçası gibi kabul edilmesini sağlarlar. Kaçınılmazlık, kaybedenler için başarısızlığı açıklayıp meşrulaştırır ve hesap verme gereğini ortadan kaldırır. Çoğu kez galipler olayları takdir-i ilahiye yorarken, mağluplar kötü niyetli üçüncü kişilere yönelir. Dolayısıyla ortada paradoksal olarak rasyonel (ölçülü) tahlile gereksinimi bertaraf eden bir rasyonalizasyon vardır.