120 syf.
·
Puan vermedi
Demek ki dost, ister can, ister beden, ister bambaşka bir şey olsun, ne iyi ne kötüyken bir kötülükten ötürü iyi olmak arzusuna düşendir.
Okur Takip Önerileri
İnsanın salt güzellikle karşı karşıya geldiği an yok mu, sevgili Sokrates işte yalnız o an için insan hayatı yaşanmaya değer! dedi Mantineialı yabancı kadın.
Yalnız beden değil, can da değişir.
Öylece Sevgi hiçbir zaman ne yokluk içindedir ne de varlık içinde.
Çaresizlik içinde yaşayan Yoksulluk Bolluk’tan bir çocuğu olmasını kurmuş, gitmiş yanına yatmış ve Sevgi’ye gebe kalmış. Aphrodite’in doğduğu gün ana karnına düştüğü için Sevgi bu Tanrının kulu, yoldaşı olmuş. Aphrodite güzel, o da yaratılıştan güzele düşkünmüş.
Dediğim gibi, biz aslında bir bütünlük de ondan. Sevgi dediğimiz şey yaratılışımızdaki bütünlüğü arzulamak, aramaktır.
Ne şu ne bu, hiçbir şey insanı Sevgi kadar güzel yaşatmaz.
İyilerin sofrasına iyiler kendiliğinden gider.
En sonunda, içsel şekil değiştirme türünün tecrübe edilmesiyle, beden artık hapishane olarak görülmemeli, tam bir tecelli ile aydınlanmış bir araç gibi görülmelidir.
Felsefe, Rönesans kültürünün görkemli ağacının özsuyuydu.