Stworld
@Stworld
Books, minds and umbrellas only work if they’re open…
Yönetim
Yüksek lisans
İstanbul
Münih
48 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
“Aslında ikimizde kahve sevmezdik. Söyleyemediklerimizin yerine geçerdi. Araya giren duygusal ayrılıkların son bulması dileğiydi. Vazgeçmemek, kıyamamak, pişman olmak, KAVUŞMAK demekti.
Evimizdeki sıcaklığı korumak demekti… sonuçta BİZİ hep korudu bu sihirli cümle…
Hadi gel, bi kahve içelim…”
Hafızanın tatlı rüzgârına kapılan Seyfi ile Vildan yıllar sonra yeniden paylaşacak bir şey bulmuş, eskiye, geçmişe, unutulan güzel günlere dönmek istercesine, bağırarak şarkı söylemeye başlamıştı.
Sayfa 125Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
408 syf.
3/10 puan verdi
·
6 günde okudu
Gel,dedi, bugün hava açtı, kapının önüne çıkıp oturalım. Hazır çay da oldu, boğazından iki lokma geçsin, sonra nedenini, nasılını anlatırım sana.
Sayfa 176Kitabı okudu
Buna değer mi bilmiyorum, hayat yaşamaya değer mi bilmiyorum. Bunu ölmeden önce bilemem, büyük olasılıkla öldükten sonra da bilemem.
Sayfa 43 - JaguarKitabı okudu
Bir makalede bir doktor bir yığın şeyi anlatıyor ve yan cümlelerden birinde” momento mori” diye bir şeyden söz ediyor. Bunun anlamı” öleceğini hatırla” ve benim de hastalığım bu.
Sayfa 58Kitabı okudu
Adam gizemli bir sessizlikle yatıyordu. Ne hissediyordu acaba? Ne düşünüyordu? Hiçbir fikri yoktu. Ona göre tuhaf bir adamdı, tanımıyordu onu. Sadece beklemesi gerekiyordu, zira onun o gizemli sessizliğini bozmayı göze alamıyordu. Adamın kolları bedenine sarılı, ıslak bedeni üzerinde; öyle yakın. Bütünüyle meçhul. Yine de huzursuz etmiyordu. Sessizligi huzur veriyordu.
Sayfa 189Kitabı okudu
O soluk, sabit ve hüzünlü yüzünün ardında, içindeki çocuk, kadına duyduğu minnetle hıçkıra hıçkıra ağlıyor ve yeniden onun yanına gidebilmek için yanıp tutuşuyordu, aykırı ruhu bir gün o kadından gerçekten uzak kalacağını bildiği için belki de.
Sayfa 67Kitabı okudu
Başarısızlık iş kazası değil hayat tarzı oluyordu benim için. Karşı çıktıkça daha da zayıf düşüyordum. Deniz kıyısına oturdum. İçimdeki kaybetmiş olma duygusu usul usul huzurlu bir kaybedilmiş olma duygusuyla birleşti. Kaçıyor ve rahatlıyor olduğuma inanmaya başladım.
Sayfa 165Kitabı okudu
O gece tablosuna baktığında düştüğü çukurdan kurtulduğunu ve eskisi gibi dimdik yeryüzüne ayak basmakta olduğunu gördü. Yaşadığı büyük neşe içersinde kendisini yeniden özgür bir insan olarak görüyordu.
Sayfa 461Kitabı okudu
