Ulan nasıl bir toplum baskısı varsa üzerimizde, genç yaşımızda göçtüğümüze, sevdiğimize kavuşamadan öldüğümüze yanmıyoruz da hâlâ yakalanacağız da rezil olacağız diye üzülüyoruz.
“Ben kendimi bu aileden hissetmiyorum, hadi kalın sağlıcakla,bir daha görüşmeyelim “ deme isteği yine geldi üstüme. Haber bile vermeyeceksin hatta, ne demeye gidip vedalaşıyorsun.
…Hayattan her zaman korktum. Seni yeterince sevmedim. Ama daha çok sevmesini öğrendim. Seni şimdi olduğun gibi, eskiden olduğun gibi, hatta, senin sen olmak için geçtiğin yollarla seviyorum…