Şüphe tek geçim kaynağı artık. Önyargı bir beslenme biçimi. Linç ya da ötekileştirme ise alın yazısı.Benim özel bir yerde durmama gerek yok ;pusulanın her yönünde bu yapı kurulu. Her yönde endişe var...
Cehalet, sürü kuvvetini her zaman elinde tutar. Kıyamet onların tekelindedir. Yarattığın resme sakladığın şiiri ve müziği bulmak için uğraşırlarken seni sevgisizliğe, kimsesizliğe mahkum edeceklerdir...
Ne zaman Dostoyevski okusam ya da romanlarından uyarlanmış bir film izlesem içimde bir tarafım Sibirya kesilir hep;Tolstoy'a, Gorki' ye bir yanlışım varmış gibi bir hisse kapılırım... Rus Edebiyatı hepimizi lekeledi...
Karanlık, uymamız gereken kuralları belirginleştirir, gözümüze sokar. Sorunlu, sıkıntılı insanlarda, toplumlarda da bu karanlık hep var ve uymaları gereken kurallar o nedenle daima batıcı, can yakıcı...
Yanıltan mutluluklar, zahiri huzurlarla kozasına çekilen asaletten uzaklaşacaktır;oysa evren unvan dağıtmak için vardır. Masalsı unvanlar. Şiirsel unvanlar. Çok tanrılı bir mitolojinin günlüğünü tutmak gibidir aslında yaşamak...
-Ne işle meşgulsünüz, diye soruyorum sigarasını yakarken. - Profesyonel orospuyum, diyor. Aslında safkan bir yarış atı olmak isterdim. Son düzlüğe girdim mi herkes benden korkmalıydı. Yapamadım. Hayallerimi hep erteledim. At olamadım...