"Benim adım Celaena Sardothien..." diye fısıldadı yattığı yerde ama dudakları konuşamayacak kadar titriyordu.
"Benim adım Celaena Sardothien..." diye denedi tekrar. Soluğu kesilerek sustu.
"Benim adım Celaena Sardothien," diye fısıldadı, "ve ben hiç bir şeyden korkmam."
Ben hiçbir şeyden korkmam.
"Celaena." Dönüp Sam'e bakarken kırmızı elbisesi etrafında savruldu. Sam yan yan sırıtırken gözleri ışıldıyordu. "Bu yaz seni özledim."
Celaena göz kırpmadan Sam'in bakışlarına karşılık verip gülümsedi, "İtiraf etmekten nefret ediyorum ama her ne kadar eziğin teki de olsan ben de seni özledim Sam Cortland."
"En derinlerimde," dedi Celaena. "Ben bir korkağım." Sam'in kaşları yukarı kalktı.
"Ben bir korkağım," diye tekrarladı Celaena. "Ve korkuyorum. Hep korktum. Hep."
Sam, Celaena'nın elini yanağından çekip parmaklarının ucunu öptü. "Ben de korkuyorum," diye mırıldandı dudakları Celaena'nın tenindeyken.
"Komik bir şey duymak ister misin? Ne zaman ödüm patlasa kendime şunu söylerim: Benim adım Sam Cortland... ve ben hiçbir şeyden korkmam. Bunu yıllardır yapıyorum."
Okur Takip Önerileri
"Sam," diye mırıldandı genç adamın göğsünde.
"Hmm?"
Celaena kollarından sıyrılıp Sam'den biraz uzaklaştı. "Sana sarıldığımı birine söyleyecek olursan... bağırsaklarını deşerim."
424 syf.
·
Puan vermedi
Cardan elini kaldırdı. “Yo, yo, yeter artık. Bütün bunların hepsi açıklamak için fazla sıkıcı. Toplantı bitmiştir.”
Parmaklarını uzatıp kapıya doğru şaklattı. “Rahat bırakın bizi. Hepinizden bıktım.”
Bu kadar utanmaz ve kibirli olmam için daha kırk fırın ekmek yemem gerekiyordu.
"Beni yine öpsene," dedi. "Bıktırıncaya kadar öp beni."
"Bir an için," dedi "beni vurmaya kalkışan acaba sen miydin diye düşünmedim değil."
Suratımı ekşittim. "Ben olmadığıma nasıl kanaat getirdin peki?"
Sırıttı. "Iskalamasından."
"Karanlıktan bir kahraman doğar, şehrin şövalyesi hiçbir tahta hizmet etmez... “
