Burada hiçbir şey istemiyorum artık, her şeyden tiksiniyorum. Bastığım her taştan nefret ediyorum, odamdan, karşılaştığım insanlardan nefret ediyorum, şiddetli soğuğun nemiyle yüklü kirli havayı solurken işkence çekiyorum. Buradaki her şeyden boğuluyorum, tükeniyorum. Bataklığa gömülür gibi batıyorum.
Hiçbir şey anlamıyorum, bilmiyorum, yapmıyorum, işe yaramamaktan tükeniyorum. Günlerce hiçbir şey yaşamıyorum, tanıdık bir yüz görmüyorum; binlerce insanın arasında yapayalnız olmanın ne anlama geldiğini bilemezsin.
58 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Hayat böyleydi işte! Ne kadar boş ne kadar kısaydı...
Zaman nehir gibi akar ve eğer nehirde yüzerseniz zamanın gerçek anlamını keşfedersiniz.
son yolcunun adı attilâ ilhan'dı
miyoplu kısa boylu bir adamdı
dostu yoktu yalnızlığı vardı
yazı makinasıyla binmişti
bizimle konuşmaktan çekinmişti
gözlerini görseniz korkardınız
polis'ten kaçıyordu derdiniz
bir cinayet işlemişti derdiniz
hâlbuki kendinden kaçıyordu
Dünyanın bütün Kızılderilileri yenilir, Spartaküs kaybeder, gün batarken sararır, kuşlar döner, Sadri Alışık denilen hergele, her filminde ağlardı. O ağladıkça ben de ağlardım. Nedenimi bilmez ağlardım. Ağladıkça Sadri’ye kıl kapar gıcık olurdum. Üçüncü şahıs olarak kalışına, hep gidici kadınları sevişine, bu gidiciliklerin bir mecburiyet gibi duruşuna, Sadri’nin bu mecburiyetlere, giden kişinin özgürlüğü olarak bakıp, ona ihanet etmemek için kendine ihanet edişine...
Bir yerlerde, sesi mor hareli Müslüm abim söylüyor ya da bana öyle geliyordu: “Bu dünyada yerim, yokmuş yokmuş. Keşke bir yalan olsaydım, olsaydım.”
2022-2023
2023 OKUMA HEDEFİ
57/50 kitap - %114 tamamlandı
57 kitap okudu
50 kitap
8,3bin sayfa
5 inceleme
164 alıntı