Gülçin Seyidova
@Xxuniversee
우주
Graphic Designer
BEU // PHYS
6 Haziran
47 kütüphaneci puanı (Geçen ay: 3)
1318 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
"Tanrı'nın güzelliklerine aşık kör bir melek olmaktansa, güzelliğini kendi yaratan, hür bir şeytan olmayı seçerim.
Çünkü: Melekler Tanrı'nın ışığıyla aydınlanır, şeytansa ışığını kendi yakar!"
Sayfa 33
"Seven ruh kördür çünkü..."
Sayfa 23
Neredeyse hiç kimse internetin cazibesini sorgulamaz. İnsanlar, onu yaratma ve benimseme içgüdüsüyle doğmuş gibidirler.
Sayfa 60
Okur Takip Önerileri
"Biz Tanrı’nın enkazıyız."
Sayfa 52
Çevremizdeki her şeyi derecelendirebileceğimize duyduğumuz inanç, eşit ölçüde kibir ve içgüdüden oluşan insani bir dürtüdür. Önem, evrenin özünde olan bir nitelik değildir. O sadece bizim illüzyon dolu akıllarımızda vardır. Seni temin ederim ki insanlar, hiç bir şekilde kayalardan veya direksiyonlardan veya motorlardan daha önemli değildir."
Sayfa 44
"Eğer bir kamyonun sana doğru geldiğine inanıyorsan, yoldan çekilirsin. Bu, kamyonun gerçekliğine olan inançtır, insanlara kamyondan korktuğunu söylüyorsan fakat yoldan çekilmek için hiçbir şey yapmıyorsan, bu kamyona duyulan inanç değildir. Benzer biçimde, Tanrı'nın var olduğunu söylemek ve sonra günah işlemeye devam etmek, masum insanlar açlıktan ölüyorken servetini arttırmak inanç değildir. İnanç, en önemli kararlarını kontrol etmediğinde, bu, altta yatan gerçekliğe duyulan inanç değildir. Onlar inanmanın yararına inanıyorlar."
Sayfa 36
"Tanrı'ya inanç, dünya üzerindeki şu kısa yaşamın uyanık geçirilen her anını etkileyecek, yüzde yüz takıntılı bir adanmışlık gerektirir. Fakat şu senin dört milyar sözde inanan, küçük bir kısım dışında, hayatını bu şekilde yaşamıyor. Çoğunluk, dünyevi ve pratik bir fayda olarak, inançlarının yararlığına inanıyor fakat altta yatan gerçekliğe inanmıyorlar."
Sayfa 35
"Eğer Tanrı varsa, dürtülerine kesinlikle akıl sır ermez. Hiç kimse neden özgür irade verdiğini veya niye insanların ruhlarıyla ilgilendiğini ya da acının ve ıstırabın neden yaşamın gerekli parçaları olduğunu bilmiyor."
Sayfa 22
"Tanrı geleceği elinde tutuyorsa, o halde bütün seçimlerimiz zaten yapıldı, değil mi? Özgür irade bir illüzyon olmalı."
Sayfa 20
"Kendimi sıradan, günlük küçük işlere o kadar kaptırmıştım ki daha önemli konulara harcayacağım zamanı tüketmiştim. Ama en korkuncu da değerli zamanımı harcadığımı hiç fark etmemiştim. Keşke öngörü sahibi olmak için bütün o koşuşturmacada bir saniyecik dursaydım. O zaman neyin en önemli ve hangi aramaların öncelikli olduğunu apaçık görürdüm."
Sayfa 121
"Büyüyerek ne kazandım, ne kaybettim? Geçmişte hissettiklerimi ve düşündüklerimi artık asla diriltemezdim. Aklıma bunlar gelince de o kadar kuvvetli bir üzüntü hissettim ki gözyaşlarıma engel olamadım."
Sayfa 96
"Deneyimlediğim bütün sevinçler, öfkeler ve hüzün bir araya toplanınca hayatım boş bir sinema perdesinden ibaret hale gelirdi. Orada hiçbir şey yoktu, geriye hiçlik kalırdı. Sadece apaçık, boş bir alan."
Sayfa 94
"Hatırlama işini, diğer insanlarla bağlarımı telefonumun ellerine bırakmıştım. Artık hiçbir şeyi hatırlama zahmetine girmiyordum. Böyle düşününce, cep telefonlarının insan beynine korkunç bir zarar verdiğini anladım."
Sayfa 48
Telefonlar yok olursa;
Normalde bütün yolcular telefonlarına bakardı ama bugün farklıydı. Aksine insanlar kitap okuyor, müzik dinliyor, dışarıdaki manzarayı seyrediyorlardı. Boş vakitlerini doldurmakta hiç de zorlanmış gibi görünmüyorlardı. Hatta yüz ifadeleri neşeliydi.
Sayfa 43
"Cep telefonları henüz yirmi yıldır hayatımızdaydı ama bu kadar kısa bir sürede bile bütün kontrolü ele geçirmişlerdi. Sadece yirmi kısa yılda, aslında ihtiyacımız olmayan bu alet hayatlarımızın hakimi olmuş, bizi onlarsız yaşayamayacağımıza inandırmıştı. İnsanoğlu cep telefonunu icat etmekle kalmamış, bir de telefonsuz kalma endişesini doğurmuştu. Kim bilir, belki insanlar mektup göndermeye başladığında da aynı yollardan geçmişti. İnternet için de geçerliydi. İnsanlık tarihi boyunca yeniliklere can vermiş, karşılığında eskileri kaybetmiştik."
Sayfa 41