"Hoşça bak zâtına kim zübde-i âlemsin sen
Mürdüm-i dîde-i ekvân olan âdemsin sen."
Kendine hoşça bir bak, sen âlemin özüsün.
Yaratılmış olan varlıkların göz bebeği olan insansın.
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni,
Gelme, artık neye yarar?