sevgisiz, kimsesiz ve kaygı doluydu ama dayanıyordu. Bir gün yolda yalnız başına yürürken birden üst damağına bir yumru oturdu, dayanılmaz bir acı veriyordu; ömründe ilk kez böyle hissetmişti. konuşmaya çalıştı ama ağrıdan bir şey diyemedi. Olabildiğince yüksek sesle bağırdı, bağırırken gözünden yaşlar sıralandı. buraya kadarmış dedi. koşarak eve gitti. aynanın karşına geçti ve bitik siluetini baktı. gözünün içine bakarak "yaşasaydım eğer 25 yaşında olacaktım" dedi.