Zehra şevval kaya
@Zehrasvl
17 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
200 syf.
·
Puan vermedi
·
333 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Bir kitabı okumaya başladı
Çocuklarınızın tam anlamıyla olgunlaşmasını istediğiniz için ,önce onlara tüm sevgi dillerini gösterip sonra bu dilleri kendileri için nasıl kullanacaklarını öğretmeniz gerekir. Olgun bir yetişkinin en belirgin özelliği tüm sevgi dilleriyle takdir etmeyi ve edilmeyi bilmesidir
Ebeveynler olarak görevimiz dünyada işlevsel şekilde yaşamayı beceren olgun insanlar yetiştirmektir.
Her çocuğun duygusal deposu vardır bu depo ona çocukluk ve büyüme dönemindeki zorlukları atlatması için duygusal bir güç verir. Sevilmeme duygusu ,güvensizlik ,utanç ,suçluluk duygusu ,korku gibi hisleri sadece koşulsuz sevgi önleyebilir. Dolu bir sevgi deposu olan çocuk ebeveynlerinin kılavuzluğuna daha çabuk ve kolay tepki verecektir.
Çocukları büyütürken her şey ebeveyn ve çocuk arasındaki sevgi ilişkisine bağlıdır. Bir çocuğun sevgi ihtiyacı karşılanmadığında hiçbir şey yolunda gitmez sadece içten bir şekilde sevilip önemsendiğini hisseden çocuklar ellerinden gelenin en iyisini yapar.Siz çocuğunuzu çok seviyor olabilirsiniz ama o bunu hissetmediği sürece yani onunla iletişim kurarken sevgilini kullanmadığımızda sevildiğini fark etmeyecektir.
Bir insanı yalnızlık ve çaresizlik duygusuna iten kişinin kendi ilahi varlığından içindeki Rahmaniye güçten habersiz olması, aslından ve yaratılış gayesinden uzaklaşmasıdır. Hazreti mevlana :"kendini yalnız hissetme içinde çok gizli birisi var. korkma herkes seni terk etse o terk etmez seni. Seni yalnız kimsesiz çaresiz bırakmaz ,sen gizlesende o senin cümle dertlerini bilendir, gönlündeki her türlü acıyı Isdırap'ı teskin edendir. yani onun yüce gölgesine gir."
İnsanlık aleminin en büyük problemi manayla madde arasında dengeli bir iletişim kuramamaktır. Çoğumuz sadece maddeye dayalı bir yaşam sürerek özümüzü az evvel anlatılan gerçek insani değerlerimizi yaratılış gayemiz unutuyoruz. Bu nedenle de arayışlarımız arzu ve isteklerimiz hiçbir zaman bitip tükenmek bilmiyor dolayısıyla da bedbaht mutsuz ve çaresiz oluyoruz.
Günümüz insanı için en büyük tehlike daha kendini tanımadan bilmeden çok yüksek bir teknoloji ile karşı karşıya olmasıdır. Ne yazık insan kendi elleriyle inşa ettiği dünyaya intibak edemiyor. Şu bir gerçek ki bu dünyada hakkında en az bir yetersiz bilgiye sahip olduğunuz tek şey insandır! Bu durum ise, tüm gelişmiş ve zenginlik içinde insanı mutsuz umutsuz ve bedbaht ediyor. insanın en önce kendini tanıması bilmesi gerekmez mi?
Bir insanın sosyal ve toplumsal barışa bir katkısı olması, etrafına sevgi ve huzur verebilmesi için önce kendi içinde barışa, sevgi ve huzuru ulaşmış olması gerekir. Kendi kendiyle barışık olmayan kişiler, toplumla barışık olamazlar. Bu tur insanlar her zaman hayattan ve insanlardan şikayet edecek mutlaka bir şeyler bulurlar.Dolayısıyla da şükürsüz mutsuz ve doyumsuz olurlar.