zeynep sakçı
@Zeze_sak
herkesin bir hikayesi var. birde şiiri olmalı
sağlıkçı
Lisans
istanbul
11 okur puanı
Mart 2021 tarihinde katıldı
Kime gidersen git, kimle ne yaşarsan yaşa arkana dönüp baktığında bu beni gerçekten koşulsuz şartsız her halimle sevmişti diyebileceğin bir geçmiş bırakıyorum sana bu da son güzelliğim olsun...
Baba, gitme.
Gitmeseydin seni baskalarinda aramazdim.
Sevdigim adamlara kocaman anlamlar yüklemek zorunda kalmazdim.
Korkularimdan kagmazdim.
Senin korkusuz, gururlu ve asil kizin olarak kalirdim.
Bana bir masal bile anlatmadin baba. Ben bu yüzden hiç hayal kurmadim.
Okur Takip Önerileri
birine sen soyle yaptin boyle yaptin demek yerine iletisimi sifirlayin o insan zaten ne yaptigini biliyordur gorusmemekte hicbir
problem gormuyorum aksi takdirde kucuk zaferler icin kendinizi rezil rüsva edersiniz
Birilerine kirginken ya da sinirliyken en ok kendime zarar verdigimi fark ettim. Yani herkes bir yerlerde devam ederken, her sey akip giderken gögsünde koca bir alev topuyla
yasamak en cok kendine haksizhikmis.
Affedememek yorucu bir his.
nasil baktiysak yine öyle bakariz basimizin çaresine, Allah su egilmez gönlümüzü
kimseye muhtas etmesin
herkese içini açip dökmemen gerektigini
ögrendin. derdini uluorta anlatmaman
gerektigini de. çünkü gönül bahçene kimi
buyur ettiysen,orayi talan etti. kötü
tecrübelerin seni bütün insanlardan
uzaklastirdi. bu böyledir; kalbini kiran bir kisi de olsa, sen bütün insanliga küsersin.
rüyanin canini acitmasi olayina hala
alisamadim insan rüyasindan bari merhamet bekliyor
Işıl ışıldım inanir misiniz gözlerimin içi
parlardı. Şimdi açıdan gözlerim görmüyor
Bir seylerle savasip bir seylerden vazgecip bir yerlere biri olarak gelmisken konfor alanindan vazgeçmemis kendi için iki yol yürümemis
sorunlar reddedip biri olamamis insanlarin mutsuzluk zirlanmalan kahrediyor beni müstehak
kelimesi bu durum için var...#zynp
Vaktiyle deli gibi inandiklarim oldu, bütün kalbimle güvendiklerim.
Tek bir kelimesine tüm dünyayı hiç
sorgulamadan karışma alabilecegim insanlar oldu Kendime öyle çok zararlar verdim ki. Aslında en büyük pismanliklarim da bu yüzden. Çünkü en bi havallerim kocaman bir balon gibi sönüp asla toparlayamayacagim hayal kırıklıklarına dönüştü.
Öyle dağıldı ki yüreğim, yeniden derleyip toplamam yıllar sürdü. Şimdi bakıyorum da geçmişe; en çok ben savaşmışım, ben direnmişim. Tek yara alan, kaybeden yine ben olmuşum. Meğer ne yaşadıysam bir şizofren gibi kendi kendime yaşamışım hepsini.Her şeyi kendi kafamda büyütüp kendi ve kendi yüreğimde katlanmışım. Geçmiş bana çok şey kattı ve ve hiç kimsenin zaafımdan faydalanmasına izin vermiyorum. Bu sevgide ticaret değil, kendi kul hakkına girmemeyi ögrendim yalnızca. Herkes layık olduğu hayatı yaşamalı. Çünkü aksi taktirde ne yaparsan yap olmuyor, hiçbir şekilde bir yere varamıyorsun. Bazen geriye ekilmek de zafer kazanmak demektir. Çünkü yüreği çöl olana çiçek açamıyorsun ..
Eskisi kadar konusasim yok, ne hissettigimden bahsedesim yok, kimseyi merak etmiyorum,
hiçbir sey ilgimi de cekmiyor. Kendimle yalniz
kalmak iyi gelecek ama bazen kendimi de bulamiyorum...